Արխիւ

ՊԱՅ­ԾԻԿ ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Գրի­չը կ­­՚ըմ­բոս­տա­նայ ար­ձա­նագ­րե­լու հա­մար վախ­ճա­նը այս պրիս­մա­կէ թան­կար­ժէք կեան­քին:

Ճա­բո­նի մայ­րա­քա­ղա­քը՝ Թո­քիո­յի մէջ ի­րա­կա­նա­ցած է հայ­կա­կան մշա­կոյ­թի շա­բաթ, ո­րուն ըն­թաց­քին տե­ղի ու­նե­ցած են բազ­մաբ­նոյթ ձեռ­նարկ­ներ՝ հայ եւ ճա­բոն­ցի ա­րուես­տա­գէտ­նե­րու մաս­նակ­ցու­թեամբ:

Սու­րիոյ մէջ այս օ­րե­րուն կը պատ­րաս­տուին Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի ընտ­րու­թիւն­նե­րուն, եւ օ­րէնս­դիր մարմ­նին մէջ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ու­նե­նա­լու գոր­ծըն­թա­ցէն ան­մասն չէ նաեւ հայ­կա­կան հա­մայն­քը: Խորհր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րու քա­րո­զար­շա­ւը մեկ­նար­կած է մէկ օր ա­ռաջ, իսկ ընտ­րու­թիւն­նե­րը պի­տի կա­յա­նան Ապ­րիլ 13-ին:

Սուրիացի փախստականներու խնդիրներուն ձօնուած բարձր մակարդակով միջազգային հանդիպում մը:
Ըստ Նալպանտեանի, նման մեծ մարդասիրական ճգնաժամերու յաղթահարման համար անհրաժեշտ է համախմբում:

«Թուրքիա հակուած է մտածել, որ ԱՄՆ իր թիկունքին է ու կը հասկնայ զինքը» ըսաւ Հանրապետութեան նախագահը Ուաշինկթընի մէջ: Էրտողանի խօսքերով, երկու երկիրներու միջեւ փոխադարձ շահերու հիման վրայ ձեւաւորուած դաշնակցային յարաբերութիւնը այլընտրանք չունի:

Քրիս­տո­սի Հրա­շա­փառ Ս. Յա­րու­թեան տօ­նին առ­թիւ իս­թան­պու­լա­հայ տիկ­նանց յանձ­նա­խում­բե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը ե­րէկ այ­ցե­լե­ցին Պատ­րիար­քա­րան։ Այս տա­րի եւս Ս. Զատ­կի առ­թիւ Գում­գա­բուի մէջ ստեղ­ծուե­ցաւ ան­մի­ջա­կան մի­ջա­վայր մը։ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ջերմ մթնո­լոր­տի մը մէջ հիւ­րըն­կա­լեց տիկ­նանց յանձ­նա­խում­բե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը, ո­րոնք փու­թա­ցած էին շնոր­հա­ւո­րե­լու տա­ղա­ւա­րը։

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

​Հայ գրա­կա­նու­թեան ա­կունք­նե­րուն, կեն­սա­յորդ իր բխու­մով, ան­փո­խա­րի­նե­լի տեղ կը գրա­ւէ եւ բարձ­րար­ժէք ա­րո­ւես­տի անս­պառ աղ­բիւր է հայ ժո­ղովրդա­կան բա­նաս­տեղ­ծու­թիւ­նը, որ ծնունդ տուած է ան­մահ տա­ղա­սաց­նե­րու, ա­շուղ-եր­գիչ­նե­րու եւ հան­ճա­րեղ բա­նաս­տեղծ­նե­րու մեր ազ­գա­յին հա­մաս­տե­ղու­թեան։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ի՞նչ է ձեր կար­ծի­քը, սի­րե­լի՜ բա­րե­կամ­ներ։ Կա­րե­ւո­րը եւ կա­րե­ւո­րին ար­ժէք տուո­ղը՝ «ու­նե­ցած»ին քա­նա­կին վրա՞յ է, հա­պա՝ «տրուած»ին քա­նա­կին վրա՛յ։ Ա­ւե­լի պարզ ը­սենք. ո՞ր մէ­կը ար­ժէք կը ներ­կա­յաց­նէ՝ ո­րե­ւէ բան ու­նե­նա՞լ, թէ ու­նե­ցա­ծը տալ՝ բաժ­նել ու­րիշ­նե­րու հետ։ Եւ ե­թէ «բա­րիք» ը­սուա­ծը ու­րի­շին օգ­տա­կար ըլ­լալ կը նշա­նա­կէ, ա­պա ու­րեմն կա­րե­ւո­րը ո՛չ թէ ու­նե­նալ, այլ՝ տա՛լն է։

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան, որ աշ­խա­տան­քա­յին այ­ցե­լու­թիւն մը կու տայ Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ, Մա­սա­չու­սե­ցի նա­հան­գէն ներս ե­րէկ շա­րու­նա­կեց գոր­ծադ­րել իր ծրա­գի­րը, որ յա­գե­ցած էր կա­րե­ւոր հանգ­րուան­նե­րով։