Արխիւ
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1905)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Սննդատուութեան խնդիրին կարեւորութիւնը: Մանուկներուն մահանումը: Մանկիկին մարսողական գործարաններուն առանջնայատկութիւները: Անոր թուքը, ստամոքսը, աղիքները, կղկղանքը:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ստորեւ կը շարունակենք Եզնիկի «Եղծ աղանդոց»էն ներկայացնել «Չարին ծագումը» հատուածը՝ Գարեգին Եպսկ. Խաչատուրեանի թարգմանութեամբ։
- Իսկ եթէ երբեք հիւլէն անզարդ եւ անարդ եւ անկերպարան, եւ անձեւ էր երբեմն, եւ Աստուած զարդարեց զայն, անոր յոռութիւններէն լաւի դարձնել կամենալով,- ապա ուրեմն կար ժամանակ մը, երբ Աստուած ալ անզարդ էր, անձեւ ու անկերպարան եւ հարկ էր որ հիւլէին նման ինքն ալ խառն ի խուռն շարժէր։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Տակաւին տասնչորս տարեկան էի, երբ առաջին անգամ կարդացի Շահան Շահնուրի «Նահանջը առանց երգի» վէպի առաջին տողերը. «հասունցած տղայ մըն էր սակայն, ապացոյց որ չկրցաւ բոզ ու Աստուած բառերուն սահմանում մը տալ»:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ի՞նչ է տարբերութիւնը ուղիղ ճանապարհով քայլողին եւ անուղիղ ճանապարհով քայլողին միջեւ:
Պատասխան. Առակագիրը կը գրէ. «Իր ուղղութեանը մէջ քալողը Տիրոջմէ կը վախնայ, բայց ծուռ ճամբայ ունեցողը զԱնիկա կ՚անարգէ» (Առ 14.2):
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Եզնիկի «Եղծ աղանդոց»էն՝ Գարեգին Եպսկ. Խաչատուրեանի (Տրապիզոնի) թարգմանութեամբ կը ներկայացնենք «Չարին ծագումը» հատուածը։
Գիտնական Եզնիկ Ե. դարու մէջ ամենէն ինքնատիպ եւ ուշագրաւ մատենագիրներէն մէկն է։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Եթէ ստախօսութիւնը գեհենի կրակի արժանացող մեղք մըն է, ապա կրնանք վստահ ըլլալ, որ քաղաքականութեամբ զբաղուող ամէ՛ն մարդ՝ ըլլայ նախարար կամ երեսփոխան, անտարակոյս այդ բոցը պիտի ըմբոշխնեն:
Երկրագունդի բնակչութիւնը առաւելագոյն մակարդակին պիտի հասնի 2050 թուականին։ Այսպէս, երկրագունդի բնակչութիւնը մինչեւ 2050 թուականը կրնայ հասնիլ 8.6 միլիառի սահմանին, իսկ մինչեւ 2100 թուականը նուազիլ՝ հասնելով 7 միլիառի, եթէ պահպանուին զարգացման ներկայ միտումները:
Երեւանի մէջ վերջերս տեղի ունեցաւ «Միայնակ ընդդէմ ճակատագրի. ֆութպոլային դիւանագիտութեան յետնաբեմը» գիրքին շնորհանդէսը։ Թուրքիա-Հայաստան յարաբերութիւններուն եւ շուրջ 15 տարի առաջուած ֆութպոլային դիւանագիտութեան ձօնուած գիրք մըն է այս մէկը, որու հեղինակն է Սամուէլ Ֆարմանեան։
Համաշխարհային թատրոնի օրուան առթիւ երէկ արուեստագէտներ պարգեւատրուեցան Երեւանի մէջ:
«Արտաւազդ» 22-րդ տարեկան մրցանակաբաշխութիւնը այս անգամ ձօնուած էր Վահէ Շահվերտեանի յիշատակին:
Ազգային պաշտպանութեան նախարար Հուլուսի Աքար յայտարարեց, որ վերջին երկրաշարժին հետեւանքով իրենց մերձաւորները կամ բնակարանները կորսնցուցած շուրջ 60 հազար սուրիացի կամաւոր ըլլալով վերադարձած է իր երկիրը։
Ստեփանակերտ-Լիսակոր ճանապարհը ամբողջութեամբ Ատրպէյճանի դիտարկման ենթարկուած է:
Փաշինեան Միշելի հետ հեռախօսազրոյցի ընթացքին կրկնեց Արցախի տագնապին վերաբերեալ մտահոգութիւնները:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մեծ Պահքի 37-րդ օրն է:
Պօղոս առաքեալ Կորնթացիներուն ուղղած առաջին նամակին 12-րդ գլուխին 27-րդ համարին մէջ այսպէս կը գրէ. «Արդ, դուք թէպէտ առանձին-առանձին անդամներ էք, բայց միասնաբար կը կազմէք Քրիստոսի մարմինը»:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Տխուր լուրով բացուեցաւ կիրակի առաւօտը՝ մահացած է Երուանդ Ազատեան: Ոչ եւս է մտաւորականը, գրող-գրականագէտը, հրապարակախօսը, կուսակցական, մշակութային գործիչը…
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Յետոյ սկսաւ երիտասարդութիւնը, գիշերային կեանքերը, եւրոպական երկիրներու այցելութիւնները… Եւ հասաւ տեղ մը, ուր ինքզինք դրսեւորեց քաղաքական հանգանակը եւ այն եկաւ բազմելու յաւիտեան մեր մէջ, քանի դեռ Արեւելքի մէջ էինք եւ ինքնաբերաբար առաւել չափով քաղաքականացած կը համարուէինք արեւմուտքցիներէն:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մեծ Պահքի 36-րդ օրն է:
Խորագիրին մէջ արձանագրուած հարցումը շատեր կու տան մեր օրերուն, երբ այնքա՜ն շատցած է թիւը անոնց, որոնք Սուրբ Հոգիին անունով կը խօսին, կամ կը յայտարարեն, թէ իրենք Սուրբ Հոգին ստացած են, եւ կամ Սուրբ Հոգին յայտնուած է անոնց եւ պատգամ մը, կամ պատգամներ փոխանցած:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Թատրոնի համաշխարհային օրը՝ թատերական գործիչներու մասնագիտական միջազգային տօնը, կը նշուի ամէն տարի մարտի 27-ին: Տօնը աւանդաբար կը նշուի հետեւեալ խորագիրով՝ «Թատրոնը իբրեւ ժողովուրդներու միջեւ խաղաղութեան ամրապնդման եւ փոխըմբռնման միջոց»:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Շուտով պիտի բոլորենք երկրորդ ամիսը այն ծանր օրէն, երբ աղէտալի երկրաշարժ մը հարուածեց Թուրքիան։ Երկրաշարժին ցնցումները զգալի դարձան մինչեւ Պէյրութ եւ Նիկոսիա, իսկ Սուրիոյ բազում քաղաքներ եւ գիւղեր (որոնց շարքին՝ Հալէպը եւ Քեսապը) անցուցին դժուարին ժամանակներ։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կենդանի բոլոր արարածները կ՚ունենան ծնունդ եւ յետոյ՝ մահ։ Մենք այս աշխարհ եկած ենք մեռնելու համար: Պարզ է, որ մենք կը մեռնինք, բայց եւ այնպէս մահուան թուականը անակնկալ է։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ճշմարտութիւնը գտնելու համար՝ պարտաւոր ենք մեր սրտէն եւ մտքէն դուրս հանել ամէն տեսակ կրօնական նախապաշարումները։ Արդարեւ, նախապաշարումները կը խափանեն հաւատքը եւ կը հակադրեն կրօնքի տրամադրութիւններուն եւ սահմանումներուն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Յետ ցեղասպանութեան շրջանին, մանաւանդ 1930 թուականներուն ծնունդ առաւ հարց մը՝ որ մինչեւ օրս պատասխանը կը փնտռէ: Ծնունդ առաւ խումբ մը, որ պնդեց ու հաւատաց, թէ հայ ըլլալու համար հայերէն խօսիլը անհրաժեշտ չէ, որովհետեւ հայ ըլլալը լեզուէն աւելի հոգեկան ապրում ու ինքնութեան գիտակցութիւն է, որ ըստ իրենց պայմանաւորուած չէ լեզուով եւ բնականաբար անոնց դիմաց դուրս եկան անոնք, որոնք ազգի մը փրկութեան, հայապահպանութեան ու գիտակից հայեր ունենալու համար առաջնահերթութիւններէն մին նկատեցին մայրենի լեզուի գիտութիւնը: