Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մարդասիրութիւնը մարդկային արժէքներու մեծագոյնն է. մեծագոյնը՝ որովհետեւ գերազանցելով նիւթականը կը մարմնաւորէ անձի նկարագիրը՝ հիմնուած կարեկցանքի եւ բարոյական մեծ արժէքներու վրայ: Եթէ լաւապէս ուսումնասիրենք բոլոր կրօնները, անկասկած այդտեղ պիտի գտնենք գթութեան եւ մարդասիրութեան վարդապետութիւնը, հիմք ունենալով մարդկային բարութեան սկզբունքները։

Երէկ, Պէյօղլուի Ս. Երրորդութիւն եկեղեցւոյ մէջ, Կիրակնօրեայ Ս. Պատարագի ընթացքին նշուեցաւ Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի գահակալութեան 25-ամեակը։ Արարողութեան հանդիսապետեց Տ. Յարութիւն Վրդ. Տամատեան։

Գուզկունճուքի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ եկեղեցւոյ մէջ շաբաթավերջին տեղի ունեցաւ ձեռնարկ մը, որ համախմբեց հոծ թիւով հետաքրքիրներ։ Թաղային խորհուրդի ջանքերով նախատեսուած՝ «Մշակոյթի եւ գեղարուեստի զրոյցներ»ու ծիրէն ներս Գուզկունճուքի պատմութեան եւ ընդհանուր դրուածքին մասին զրուցեցին գրող Պերքէն Տէօնէր եւ հետազօտող Անրիէթ Թոփուզեան-Պաշօղլու։

Պէզճեան Մայր վարժարանի սաները գնահատելի յաջողութիւն մը արձանագրեցին՝ Եւրոպայի քոտաւորման շաբթուան գործունէութիւններու ծիրէն ներս։ BTE միութեան եւ «Bilişim» վարժարանի համագործակցութեամբ կազմակերպուած էր «TalentCup» քոտաւորման մրցոյթը՝ ընդգրկելով ամբողջ Թուրքիոյ տարածքը։

Համակրելի մեներգչուհի Իլտա Սիմոնեան շաբաթավերջին փառաշուք համերգով մը հանդէս եկաւ Իսթանպուլի մէջ։ Իլտա Սիմոնեան, որ կ՚ապրի Հոլանտայի մէջ, մեծն Կոմիտաս Վարդապետին ձօնուած ծրագիր մը ներկայացուց Գումգաբուի Ս. Որդւոց Որոտման տաճարի երդիքին տակ։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այս տարի Գահիրէի մէջ վերահրատարակուեցաւ հայ մեծանուն երգիծանկարիչ, հրապարակախօս Ալեքսանտր Սարուխանի յուշերու գիրքը՝ խմբագրուած եւ նոր ծանօթագրուած տարբերակով: Ալեքսանտր Սարուխանի թոռնուհին՝ Սիլվա Ներետեան-Պլատեան ստանձնած է իր անուանի մեծ հօր ստեղծագործութիւններու պահպանման եւ տարածման պատասխանատուութիւնը եւ մեզի հետ զրոյցի ընթացքին ալ ըսաւ, թէ նպատակ ունի «Յուշեր»ը հրատարակել նաեւ արեւելահայերէնով եւ հայաստանցի ընթերցողին նոյնպէս հասու դարձնել Սարուխանի կեանքը:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ֆրանսացիներ գթասիրտ արդար անձը կը պատկերացնեն սա խօսքով. «Թաւիշ ձեռնոցի մէջ երկաթեայ ձեռք»։ Արդարեւ, մարդ արարածին համար, ընդհանրապէս դժուար կը թուի հաշտեցնել գութը եւ արդարութիւնը՝ կարծելով, որ իրար կը հակասեն այս արժէքները։

Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Թորոս Ազատեանի աշխատութիւններուն մէջ երկու հատը իւրայատկութիւն մը կը ներկայացնեն:
Առաջինը, «Դէպի Էջմիածին երթուդարձի նօթեր»ն է, որ գրի առած է 1945-ին, Էջմիածինէն վերադարձէն ետք, ուր գացած էր որպէս Պոլսոյ Պատրիարքութեան պատուիրակութեան անդամ, մասնակցելու կաթողիկոսական ընտրութեան:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մինչեւ մօտիկ անցեալ, բանաստեղծին ու մտաւորական գրողին չափ արժէք ունէր նաեւ ուսուցիչը, որովհետեւ այնպէս ինչպէս մտաւորականը հասարակութեան, նոյնպէս ալ ուսուցիչը ապագայ սերունդի միտքը կը լուսաւորէ, ուսուցիչն ու մտաւորականը զիրար կ՚ամբողջացնեն, որովհետեւ մին կրնայ գրել, սակայն չուսուցանել, իսկ երկրորդը ուսուցանել՝ սակայն չգրել. իսկ եթէ երկուքը միատեղ ընելու Աստուածային շնորհը ունենային (ինչպէս ունէին մեր անցեալի բազմաթիւ գրող-ուսուցիչներ՝ ինչպէս օրինակ Ղազարոս Աղայեան, Տիրան Չրաքեան, Սիպիլ եւ ուրիշներ) ծնունդ կու տային նախանձելի սերունդի մը: