Ընկերա-մշակութային

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Մեր այս յօդուածով կ՚եզրափակենք մեր խորհրդածութիւնները ընկերային ցանցերու մէջ ձեւաւորուած անձնաւորութիւններու եւ կերպարներու մասին։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Լեզուն բնութեան եւ հասարակութեան զարգացման պատմութեան ամենանշանակալից երեւոյթներէն մէկն է, առանց որու անհնար է պատկերացնել կեանքի ընթացքը: Լեզուն հետեւաբար նաեւ մարդու ամենակարեւոր նուաճումն է կենդանական աշխարհէն անջատուելու ճանապարհին:

Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Եղիա Տէմիրճիպաշեան, արեւմտահայ գրող, բանաստեղծ եւ փիլիսոփայ: Ծնած է 8 մայիս 1851-ին, Խասագիւղի մէջ, Պոլիս:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Կը շարունակենք մեր խորհրդածութիւնները ընկերային ցանցերու մէջ ձեւաւորուած անձնաւորութիւններու եւ կերպարներու մասին։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ֆրանսայի Ազգային գրադարանի «Կալլիքա» թուային գրադարանը թուայնացուած եւ ազատ ընթերցման դրած է 1914 թուականին Պոլսոյ մէջ տպագրուած գիրք մը, որ կը կրէ «Յուշարձան Մ. Պէշիկթաշլեանի. Մեծ բանաստեղծին կեանքն ու գործը» եւ կը ներկայացնէ արեւմտահայ բանաստեղծ, թատերագիր Մկրտիչ Պէշիկթաշլեանը իբրեւ քերթող, հայրենասէր, ուսուցիչ, թատերագիր, եղբայրութեան քարոզիչ:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Կարեւոր իր մըն է կշիռքը մեր կեանքին մէջ. կշիռքը՝ իր ֆիզիքական տեսքով, նաեւ՝ մտովի պատկերով…
Տարին կը սկսինք՝ ծանր ու թեթեւ ընելով անցած տարուայ կամ տարիներու իրադարձութիւնները, լաւ ու վատ դէպքերը, մտովի կը կշռենք անցածը, նաեւ՝ գալիք օրերն ու սպասուելիք դէպքերու յաջորդականութիւնը եւ միշտ մեր միտքերուն մէջ կ՚ունենանք անտեսանելի կշիռք մը…

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Դարեր առաջ Երուսաղէմի մէկ խուլ անկիւնը, պարզ ու պաղ քարայր մը յանկարծ ջերմացաւ: Այդ ջերմութիւնը տարբեր էր ուրիշ ջերմութիւններէ, որովհետեւ տակաւին մինչեւ այսօր այդ ջերմութիւնը կը զգան բոլոր անոնք, որոնք հաւատացին այդ ջերմութիւնը բերող Փրկիչին՝ Յիսուս Մանուկին:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Կը շարունակենք մեր խորհրդածութիւնները ընկերային ցանցերու մէջ ձեւաւորուած անձնաւորութիւններու եւ կերպարներու մասին։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այս տրամասութիւնը պոլսահայ փիլիսոփայ, երաժիշտ, մանկավարժ, հոգեբան, գեղագէտ եւ գրող Շահան Պէրպէրեան գրած է 1937 թուականին՝ մանկավարժական, կրթական, իմաստասիրական կարգ մը խոհեր ներդնելով ստեղծագործութեան մէջ: Ժամանակին զայն տպագրուած է մամուլի մէջ, սակայն յստակ չէ, թէ աշակերտներուն համար գրուած այս բեմագրութիւնը բեմադրուա՞ծ է, թէ՞ ոչ:

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Վարը նշուած բոլոր անունները, իրենց յոբելենական թուարկումներով, մեր ժողովուրդի կեանքէն ներս մտած են եւ հո՛ն, իրենց մտքով եւ հոգիով, պատմական որոշ ու հարազատ կնիք ձգած: Այս բոլոր անունները կ՚ապրին այսօր ու պէտք է, որ ապրին՝ իբրեւ մէկական ընտրեալներ մեր ազգին, որոնց խօսքն ու գործը կը փայլին ժամանակին հետ։