Հարթակ

ԾԱՐԱՒ

ՂԱՍԱՆ ՔԱՆԱՖԱՆԻ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ա՜խ, եթէ թախծոտ մարդը կարենայ երթալ: Ո՞ւր սակայն: Կարեւոր չէ…, կարեւորը եթէ կարենայ երթալ…: Անիմաստ տեղ չորս պատերուն մէջ կլոր-կլոր դարձաւ, ապա անկողինին վրայ ինկաւ…:

ՀԱՐՑՈՒՄՆԵՐՈՒ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐ ԱՌԱԿԱՑ ԳԻՐՔԷՆ ԵՒ ԲԱՑԱՏՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ինչպէ՞ս հասկնալ Առակագիրին հետեւեալ խօսքը. «Սուտ առատաձեռնութեան վրայ պարծեցողը անանձրեւ ամպերու եւ հովի պէս է» (Առ 25.14):
Պատասխան.
յաճախ կը հանդիպինք մարդոց, որոնք մեծ խոստումներ կու տան՝ ըսելով, թէ այսինչ կամ այնինչ գործը պիտի ընեն, կամ այսքան գումար պիտի տրամադրեն այսինչ կամ այնինչ նպատակին համար, սակայն օրերը, շաբաթները, ամիսներն ու տարիները կ՚անցնին եւ սակայն իրենց ըսածները խօսքի սահմաններէն այն կողմ չեն անցնիր, այլ՝ կը սահմանափակուին խօսքի սահմաններուն մէջ, որով իրենց պարծանքն ու մեծախօսիկութիւնը կեղծ ու սուտ կ՚ըլլայ:

ԱՄԱՆՈՐԻ ԵՒ ՍՈՒՐԲ ԾՆՆԴԵԱՆ ՀՐԱՇՔԸ

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Ամէն տարուայ աւարտին աշխարհ իր բոլոր շերտերով ու մակարդակներով վերաքաղ կ՚ընէ կատարուածը եւ նոր յոյսերով կը լիցքաւորուի: Մշտապէս ժամանակային հասկացողութիւնը իր անմիջական ու պարզագոյն գալստեամբ ու ապրումով տարիներու թիւերով կը գալարուի:

ԱԿՆԱՐԿ - 98 - ՀՆՈՏ ՆՈՐԸ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Տարի մը եւս թաւալեցաւ մարդկութեան կեանքին մէջ:
2024-ը դարձաւ 2025:
Մարդիկ վերջնականապէս ճանապարհեցին 2024-ը, ոմանք ուրախութեամբ, ոմանք տրտմութեամբ, ոմանք խինդով, ոմանք թախիծով, ոմանք խնդալով եւ ոմանք ալ լալով:

ԱՐԱԲ ՂԵԿԱՎԱՐՆԵՐՈՒՆ ԴԻՒԱՆԱԳԻՏԱԿԱՆ ԿԱՐԳՈՒՁԵՒԵՐԸ

ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ընկերական մի՛ ըլլար, ժամանակը որ կ՚ապրինք, ատելութեան ժամանակն է:
Հաւատարիմ մի՛ ըլլար, դաւաճանութեան ժամանակն է:

 

ՅԱՇՈՒԵՅԱՐԴԱՐ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մարդկային ընկերութենէն ներս սովորութիւն է, որ իւրաքանչիւր տարեվերջին կատարեն հաշուեյարդար մը՝ տեսնելու, թէ անցեալ տարուան ընթացքին ի՛նչ յաջողութիւններու հասած են, ո՛ւր թերացած են, ի՛նչ ձախողումներ ունեցած են, որպէսզի ըստ այդմ սկսին իրենց նոր տարին՝ նոր ծրագիրներով, նոր տեսլականով, միշտ հաւատարիմ եւ ամուր կանգնած մնալով իրենց ունեցած արմատներուն վրայ, այլ խօսքով՝ սկզբունքներուն եւ նպատակներուն:

ԱՄԱՆՈՐԵԱՆ «ԶԱՐԴԵՐ»

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Նոր տարուայ սեմին, ինքզինքս վերագտնելու եւ վերարժեւորելու միտումով, աւանդութիւն յարգողի ճշդապահութեամբ, սենեակէս ներս քաշուելով, սեղանիս դիմաց նստած, աչքերս անոր վրայ դիզուած թուղթերուս եւ յուշատետրիս կեդրոնացած, առանձնանալու կարիքը կը զգամ:

ԸԼԼԱԼՆ ՈՒ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆԸ

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

2025 տարին արդէն կը թեւակոխենք շուտով եւ, բնականաբար, վերաքաղերը ամէն բնագաւառի մէջ անխուսափելի կը դառնան: Վերաքաղերը մարդկութեան այնքան ալ դասեր չեն տուած՝ ինչքան խտացումներու, հանգանակութիւններու, եզրակացութիւններու ձեւով լծուած են յագուրդ տալու մարդկային բաւարարուածութեան:

Էջեր