Հարթակ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

-Ո՜վ Ռոնտա. դիւրազգած մարդը տկա՞ր եւ հոգեպէս հիւա՞նդ է:
-Ո՛չ, դիւրազգածութիւնն ու փափկասրտութիւնը բնական պարգեւներ են, որ սատանան երբեմն կը յաջողի շահագործել զանոնք: 

ԵՐԱՄ

Առաւօտ շուտ արթնցաւ Զանան։ Նայեցաւ հայելիին մէջ. աչքին կապոյտը սեւցած էր արդէն։ Թեթեւ վերարկու մը առաւ վրան, ելաւ դուրս եւ սկսաւ արագ քայլերով իջնել վար Կոնդէն։

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Խօսք. «Երբ անոնք գացին, Ինքն ալ գնաց տօնակատարութեան, ո՛չ թէ բացայայտ կերպով, այլ՝ ծածուկ» (Յհ 7.10):
Մեկնութիւն. Եւ թէ Քրիստոս ճշմարտապէս ըսաւ՝ «Ես այդ տօնակատարութեան պիտի չերթամ» չորս պատճառով. նախ՝ տօնակատարութեան սկիզբը չգնաց, այլ՝ չորրորդ օրը: Երկրորդ՝ անոնց հետ չգնաց, այլ՝ ետքէն:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

«Գալուստ Կիւլպէնկեան» հիմնարկի լիբանանահայութեան ուղղուած ծրագիրներու պատասխանատու՝ Գայիանէ Մածունեանի հետ ունեցանք զրոյց մը, զոր կը ներկայացնենք ստորեւ։

ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ

Հայ Եկեղեցւոյ շարականները ինքնատիպ են եւ ոչ մէկ պարագայի թարգմանութիւն հնագոյն լեզուներէ։ Անոնք հազար տարիներու Հայ Եկեղեցւոյ Հայրերու կողմէ գրուած հոգեւոր երգեր են Աստուածաշունչի վրայ հիմնուած՝ կրօնական եւ ազգային դէպքերու յատուկ արձագանգներով։

ՀՐԱՉ ՊԱՐՍՈՒՄԵԱՆ

Հայաստանի մէջ 22 օգոստոսէն 1 սեպտեմբերի միջեւ կայացաւ «Fresco - Արդի արուեստի եւ հոգեւոր շարժապատկերներու» միջազգային փառատօնը: Անկախ ամէն նկատառումէ, յուսադրիչ է, որ գտնուեցան մարդիկ, որոնք համավարակի պայմաններու տակ ձեռնարկեցին նման աշխատանքի:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Նախանձախնդրութիւնն ունենալով հետեւելու մեր տարածքաշրջանի հիմնական զարգացումներուն՝ ԺԱՄԱՆԱԿ-ի այս օրուան թիւով հանրութեան կը ներկայացնենք 15 սեպտեմբերին, Սպիտակ տան մէջ ստորագրուած նոր համաձայնութեան մը բազմաբովանդակ ծալքերը։
Ո՞ւր կերթայ Միջին Արեւելքը եւ Արաբական Միացեալ Էմիրութիւններու ու Իսրայէլի միջեւ գոյացած համաձայնութիւնը, ի՞նչ նպատակներ կը հետապնդէ։

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

-Ա՛ն ճան, մարդ երբ մի տեղ է գնում, էնտեղ ապրում, ընտելանում սովորոյթներին..., էդ երկրի մարդկանց նման է խօսելու. էնպէս չի՞:
Նիւթը բացաւ հարեւանս, երբ երեկոյեան շրջապտոյտի ելած էինք մօտակայ այգին:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

• Ով Ռոնտա: Ծառայութեան ժամանակ ինչպէ՞ս վռտնեմ հայհոյալից մտածում մը:

ԵՐԱՄ

Նորան իջաւ աստիճաններէն բակ, վազեց մտաւ շէնք, վերջին պահին անգամ մը եւս նայելով Զանային, որ վերը՝ մայթին կանգնած, ձեռքերը գրպաններուն մէջ, սիրահարուած կը նայէր իրեն։ Եւ անհետացաւ մուտքէն ներս։
Զանան մնաց մինակ։ Թօթափեց ուսերը, երջանիկ հոգոց մը հանեց, դարձաւ ու շարունակեց ճամբան դէպի ետեւի բլուր՝ Կոնդ, դէպի տուն, անհոգ ու դանդաղ։