ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ունեցած սովորութեանս համաձայն, հայկական մամուլի հին պարբերականները կը թերթատէի: Հետաքրքրական գրութեան մը հանդիպեցայ Պոլիս տպուած «Իգնատ Աղա» շաբաթաթերթին մէջ, «Ինչո՞ւ կը գրէք» վերնագիրը կրող, որ լոյս տեսած է 27 դեկտեմբեր 1919-ին:
ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Եւորպական համալսարանները թափառող արաբ դասախօսը, որ երկար տարիներէ ի վեր գաղթած էր իր երկրէն՝ սովէն ու ահաբեկչութենէն փախչելով, գիշեր մը եւրոպական քաղաքներէն մէկուն մէջ կը պտտէր, մինչ իր շուրջ եղող քաղաքակրթութիւնը, արդարութիւնն ու կանոնաւորութիւնը կը փայլէին ու ներդաշնակ էին տօնածառի նման:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Առակաց 21.17-ին մէջ կը կարդանք. «Ուրախութիւն սիրողը կարօտութեան մէջ կ՚իյնայ»: Իսկ Պօղոս առաքեալին Փիլիպպեցիներուն ուղղած նամակին մէջ կը կարդանք. «Միշտ ուրախ եղէք Տիրոջմով. դարձեալ կ՚ըսեմ՝ ուրախ եղէք» (Փլպ 4.4):
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Քաղաքական կուսութիւն արտայայտութիւնը ինծի յիշեցուց ֆրանսական հեռուստացոյցի մը կայանէն հաղորդուած մարզական լուր մը: Վերլուծողները զայն կապեցին մարզական խաղերու կազմակերպման-հիւրընկալման երկիրներու տարած գործին արդիւնքներուն հետ, ինչ որ կ՚առընչուի տուեալ երկրի մը ունեցած մարդու իրաւունքներու, աղտոտ քաղաքականութեան վարման զուգահեռ, մեծ ջանքերուն հետ այսպէս ըսած՝ երեսի լուացման ու աշխարհի հանրային կարծիքին եւ միջազգային ընտանիքին ներկայանալու մղումին իբրեւ յառաջադէմ, զարգացած, իրաւական ու համամարդկային արժէքներ կրող երկիր:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
«Տաւուշը՝ յանուն հայրենիքի փրկութեան» ընդդիմադիր շարժման հերթական հանրահաւաքն ու զուգահեռ բողոքի ցոյցերը:
Տ. Բագրատ Արքեպիսկոպոս Գալստանեան պիտի կարողանա՞յ ապահովել, որ իշխանական ճամբարի երեսփոխանները վերատեսութեան ենթարկեն իրենց ամուր կեցուածքը. ներկայ օրերը անկիւնադարձային կը համարուին Հայաստանի ներքին քաղաքական համայնապատկերին տեսակէտէ:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
ՀԲԸՄ-ի նախաձեռնութեամբ, 2009 թուականին հիմնուած Հայկական համացանցային համալսարանը (AVC) 15 տարեկան:
Արեւմտահայերէնի բաժինը կը համակարգէ Զեփիւռ Խպլիկեան-Թամերեան, որ շփումներ մշակած է նաեւ պոլսահայ կրթական մշակներու հետ:
ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ
Օրեր առաջ, Գահիրէի կեդրոնի բանուկ փողոցներէն մէկուն մէջ ամուսնոյն հետ քալող մեծահասակ կնոջ մը ուշադրութիւնը գրաւեց կախուած ազդ մը, որ զինք տարաւ դէպի հեռաւո՜ր անցեալ։ Հինգ թէ վեց տարեկան էր ան, երբ մայրը ձեռքէն բռնած տարած էր այդ օրերուն Կազզէի մէջ գործող միա՛կ լուսանկարիչին՝ Գեղամին աշխատանոցը։
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Կ՚ըսեն... հայու երկնքի գարունն էր կորսուած,
Իսկ երկիրն ալ՝ ցաւի աշխարհ դարձած,
Եւ բոլոր երազները լռած, քայքայուած,
Ինքն ալ կեանքի աղմուկին՝ զինաթափ կեցած:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
28 մայիս 2024 թուականը մեր նոր պատմութեան ամենէն սեւ էջերէն մէկը դարձաւ, շնորհիւ փողոցէն մեր պետութեան ղեկին գլուխը անցնող խումբ մը չկայացած անհատներու, որոնք անցնող վեց տարիներու ընթացքին, ջանք չեն խնայեր մեր պետութեան հիմքերը արմատէն կազմաքանդելու:
ՄՈՒՀԱՄՄԱՏ ԱԼ-ՄԱՂՈՒԹ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Քաղաքացի արաբը, որդի արաբացիութեան, որդի արաբներուն առտու կանուխ իր անկողինէն ելաւ, անմիջապէս պաղ ջուրով իր երեսը լուաց, ան սուր ածելիով մը ինչպէս որ պէտք էր՝ ածիլուեցաւ, մազերը սանտրեց կոտրուած սանտրով մը, ապա նախքան «դատի» թուղթերուն ծրարը իր թեւին տակ առնելը, անցողակի նայուածք մը նետեց իր դէմքին ու կեցուածքին, յետոյ՝ իր մօր ու քրոջ, ու ուղղուեցաւ դէպի պետական կառոյցներ, որպէսզի իր իրաւուքնին ետեւէն իյնայ:
