Հարթակ

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

Յայտնութիւն Յովհաննուն Աստուածաշունչ Մատեանի 66 գիրքերուն վերջինն է։ Մեր պատանեկան տարիներուն քիչ մը մտահոգութեամբ եւ նաեւ վախով կը մօտենայինք այս գիրքին։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

2020 թուականը մեզմէ շատերուն համար խոր թմբիրէ մը արթննալու առիթ եղաւ: Թմբիր մը, որ տարիներ շարունակ քօղարկած էր մեզմէ շատերուն աչքերը՝ հայրենասիրութեան, ազգասիրութեան, հայրենիքի, Արցախի, հայութեան, հայապահպանութեան, պահանջատիրութեան եւ այլ լոզունգներով:

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Կրկին բաց ըրած եմ սիրտս,
Գիրքիս էջերուն նման,
Փնտռելու համար ներկաս,
Տարակուսանքիս միակ վկան:

ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1905)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ֆիզիքական կրթութիւնը: Երեխան գրկելու, պառկած տեղէն վերցնելու կերպը: Խնամք լսողութեան ու տեսողութեան վերաբերեալ: Մտաւոր եւ բարոյական կրթութիւն: Ճիչի իմաստը: Նմանողական բնազդը: Վերջին խօսք:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ի՞նչ կ՚ընեն բարկացող ու երկայնամիտ մարդիկը:
Պատասխան. Առակագիրը կը գրէ. «Բարկասիրտ մարդը վէճ կը հանէ, բայց երկայնամիտը կռիւը կը դադրեցնէ» (Առ 15.18): Այլ խօսքով, բարկութիւնը վէճի ու խռովութեան կը տանի, մինչ երկայնամտութիւնը՝ խաղաղութեան ու համերաշխութեան:

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Պատառիկ մը եւս կլանեց զիս մեծն Վազգէն Շուշանեանի օրագիրներէն, ուր ինչպէս միշտ կը հոսին ազգայինի եւ համամարդկայինի բովանդակ համադրումներ, գեղագիտական ու լեզուական բարձրագոյն հանգանակով մը ու յաւերժապէս արժէքաւոր թելադրականութեամբ:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Կարգ մը լրատուամիջոցներու, կայքէջերու եւ այլն, լուսանկարներու մէջ ներկայացուած են զանազան դրուագներ, որոնք սադրիչ ըլլալէ անդին կը զարմացնեն տեսնողները, նաեւ կը մղեն խորհրդածելու տուեալ լուսանկարիչներու բարոյագիտական արժէքներուն մասին։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Հասարակութեան մէջ անվստահութիւն, հաւաքական անբանութիւն ու դատարկութիւն եւ խարխլուած արժեհամակարգ:
Նահատակ Ժորա Մարտիրոսեանի մօր բանտարկութիւնը՝ վարչապետի որդի Աշոտ Փաշինեանի առեւանգման փորձին բերումով ամօթալի դիպաշար:

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Մայիս 28 է...
Սակայն տակաւին հոս-հոն, մահամերձի նման կ՚ապրինք տառապանքով եւ պառակտումով: Տխուր է մեր հոգին մեր երկրի նման:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մեզմէ շատերուն համար նոյեմբեր 2020-էն այս կողմ կեանքը տարբեր «գոյն»ի անգոյնութիւն մը ստացաւ: Մեզմէ շատերուն համար ժամացոյցի սլաքները կարծէք տակաւին այնտեղ կանգնած են, եւ հակառակ կեանքի դժնդակ պայմաններուն ու խստութիւններուն՝ սլաքները կը շարունակեն յամառիլ մնալ այնտեղ: