Արխիւ

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թիւ­նը եւ «Գա­լուստ Կիւլ­պէն­կեան» հիմ­նար­կու­թիւ­նը Հա­յաս­տան տե­ղա­փո­խուած սու­րիա­հա­յե­րու հիմ­նախն­դիր­նե­րու հա­մա­կարգ­ման աշ­խա­տանք­նե­րու ա­ջակց­ման նպա­տա­կով պայ­մա­նագ­րա­յին հի­մունք­նե­րով աշ­խա­տան­քի կը հրա­ւի­րեն եր­կու մաս­նա­գէտ­ներ, ո­րոնք կ՚ընտ­րուին հար­ցազ­րոյ­ցի ար­դիւն­քով:

Անգարա-Մոսկուա բնականոնացման զուգահեռ՝ թափ կը ստանայ ուժանիւթի ոլորտի գործակցութիւնը:
«Թրքական հոսք» ծրագիրը կը համընկնի երկու երկիրներու ռազմավարական առաջնահերթութիւններուն:

Ոչ եւս է իր մարմնաւորած համեստութեամբ մեր հաւաքական կեանքէն ներս յարգանք ու համակրանք վայելելու ախոյեան դարձած պատուական ու շատ սիրելի դէմք մը՝ Նատիա Կիւլմէզկիլ, որ իր սիրելիներէն հրաժեշտ կ՚առնէ թողլով նուիրականութեան համազօր խնկելի, բարի եւ անթառամ յիշատակ մը:
Համայնքային շրջանակները բարոյական անկեղծ զօրակցութեան զգացումներով կը գօտեպնդեն երախտաշատ բարերար եւ Գարակէօզեան Տան խնամակալութեան ատենապետ Տիգրան Կիւլմէզկիլը, որ խոր սուգի մատնուած է իր ամենասիրելի եւ ազնուական կողակցին կորուստով, անողոք հիւանդութեան դէմ մղուած երկարատեւ ու մաշեցուցիչ պայքարի շրջանէ մը վերջ:

ԼՈՒ­ՍԻ­ՆԷ­ ԱԲ­ՐԱ­ՀԱ­ՄԵԱՆ

ԽՄԲ.- Սա­նա­նը, դուստրն է մեր պաշ­տօ­նա­կից՝ «Ազ­դակ»ի գլխա­ւոր խմբա­գիր Շա­հան Գան­տա­հա­րեա­նին: Ե­րի­տա­սարդ զոյ­գին ա­ռած քայ­լը ա­ւե­լի քան օ­րի­նա­կե­լի է, ո­րուն հա­մար յար­մար տե­սանք այս գրու­թիւ­նը բաժ­նել մեր ըն­թեր­ցող­նե­րուն հետ: Քա­ջա­լե­րե­լի է ա­մէն հայ ե­րի­տա­սարդ զոյգ, որ նման ո­րո­շում կ՚առ­նէ: Մենք կը հա­ւա­տանք, որ նման քայլ մը, նաեւ ըն­տա­նե­կան դաս­տիա­րա­կու­թեան ար­դիւնք է, ո­րուն հա­մար շնոր­հա­ւո­րե­լի են ծնող­նե­րը:

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Վեր­ջին օ­րե­րուն Սու­րիոյ մէջ տե­ղի ու­նե­ցող զար­գա­ցում­նե­րը ցոյց կու տան, որ գետ­նի վրայ սկսած է ձե­ւա­ւո­րուիլ նոր դրու­թիւն մը, որ պայ­մա­նա­ւո­րուած պի­տի ըլ­լայ ոչ միայն զի­նուո­րա­կան դա­շինք­նե­րով, այլ քա­ղա­քա­կան նոր ձե­ւա­չա­փե­րով:

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան, 20 Օ­գոս­տոս 2016, Ուր­բաթ, Է­լա­զը­ղի կու­սա­կալ Մու­րատ Զօր­լուօղ­լուին ուղարկեց ցա­ւակ­ցա­կան նա­մակ մը։

Հա­յաս­տա­նի մէջ մար­դա­սի­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­ներ ի­րա­կա­նաց­նող Աչ­քի խնամ­քի հայ­կա­կան ծրա­գրի (The Armenian EyeCare Project) 52-րդ ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը, որ վեր­ջերս տե­ղի ու­նե­ցած է միամ­սեայ ժա­մա­նա­կա­մի­ջո­ցով, յա­ջո­ղու­թեան նոր էջ մը ա­ւել­ցու­ցած է մօ­տա­ւո­րա­պէս քսան­հինգ տա­րի ա­ռաջ հիմ­նուած սոյն կազ­մա­կեր­պու­թեան պատ­մու­թեան մէջ։

«Ռէօյ­թըրզ» լրա­տու գոր­ծա­կա­լու­թիւ­նը կը հա­ղոր­դէ, որ Ար­ժան­թի­նի դա­տա­րա­նը սկսած է հե­տաքն­նել բա­նաս­տեղծ Ֆե­տե­րի­քօ Կար­սիա Լոր­քա­յի 18 Փետրուար 1936 թուականի սպա­նա­կան Կրա­նա­տա քա­ղա­քին մէջ մա­հուան հան­գա­մանք­նե­րը:

Թուր­քիա եւ Վրաս­տան հա­մա­ձայ­նե­ցան Քուռ գե­տի վրայ ջրաե­լեկտ­րա­կա­յան մը կա­ռու­ցե­լու ուղ­ղու­թեամբ։