Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Կասկած չունինք, թէ թատրոնը մշակոյթի ամենէն կարեւոր սիւներէն մէկն է, կենդանի արուեստ մը, որ կը գերազանցէ ժամանակը: Մշակութային երես մը, որ իր զանազան ձեւերով կեանքն ու ընկերային կեանքը կը ներկայացնէ հանդիսատեսին, կապ մը ստեղծելով մարդուն եւ մարդուն միջեւ, փոխանցելով գաղափարներ, զգացումներ:

«Ոգեղէն իրեր. Մատենադարանի եւ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի գանձերը» խորագրեալ ցուցահանդէս:
Հայկական զարդարուեստի ընտիր նմոյշները փառաշուք տողանցքի մը ձեւով ներկայացուեցան արուեստասէր այցելուներուն:

ՆԱԹՕ-ի միջազգային ռազմական սպայակոյտի պետ զօրավար Եանուշ Ատամչաքի կողմէ գլխաւորուած պատուիրակութիւնը նախընթաց օր աշխատանքային այցելութիւն մը տուաւ Երեւան, ուր բանակցութիւններ վարեց Հայաստանի ընդհանուր սպայակոյտի նախագահ զօրավար Էտուարտ Ասըրեանի հետ։

Պաքըրգիւղի ընտանիքը կը պատրաստուի տարեկան մատաղօրհնութեան, որ նախատեսուած է նոյեմբերի 17-ին։ Աւանդական սիրոյ սեղանին ընդառաջ Պաքըրգիւղի Ծնունդ Ս. Աստուածածնի եկեղեցւոյ թաղային խորհուրդի ատենապետուհի Մարի Եանճը եւ գործակից ընկերները այցելեցին Պատրիարքարան։

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Նկարներ կան, որոնք մեծ ազդեցութիւն կը գործեն մարդու վրայ, մա՛նաւանդ երբ մանկութեան շրջանին յիշողութիւններու, խմորումներու եւ կազմաւորումներու-տպաւորութիւններու հաստատման հետ կը կապուին: Գեղանկարչութիւնը ընդհանուր առմամբ արուեստի ամենամեծ բնագաւառներէն մին է, որ խորհրդապաշտութիւնը կը սնանէ եւ մարդկային հոգեկան, ոգեղէն ու մտային նկարագրութեան ուժ կու տայ:

Ըստ «The Washington Post»ի՝ Պրիւքսէլ մտահոգ է, թէ Ուաշինկթըն կրնայ բաւականաչափ ճնշում չգործադրել:
 ԱՄՆ Իսրայէլէն տեղեկացած է, որ Իրանի դէմ անյապաղ հարուածներ հասցնելու անհրաժեշտութիւնը խնդրոյ առարկայ չէ:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ե՞րբ կը մեծնայ մարդ.
Եթէ ան կարենայ ըսել «սա ալ կ՚անցնի»։
Եթէ ​​ան այլեւս չի սգար իր մանկութիւնը։
Եթէ ան հասկցած է, որ կարեւորը ճանապարհը չէ, այլ իր ուղեկիցը։

Հայաստան-Ֆրանսա համագործակցութիւնը յառաջ կը տարուի ամենաբարձր մակարդակի հանդիպումներով:
Երեւան-Փարիզ յարաբերութիւնները դարձած են լուրջ գործօն մը՝ տարածաշրջանի իրադրութիւնը պայմանաւորելու առումով:

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Դուք երբեւէ փորձա՞ծ էք օտարին մէջ ծանօթը փնտռել եւ կամ նոյնիսկ անծանօթ մեղեդիի մէջ հայկական ելեւէջներ որսալ. նոյն զգացումն ու յուզումները մեր նախահայրերը ապրեցան գրեթէ ամէ՛ն օր. կատաղի ձեւով կառչած մնացին իրենց արմատներուն եւ օտարին կողմէ նուազագոյն ազդեցութիւնն անգամ իրենց հայրենասիրութեան հանդէպ դաւաճանութիւն մը նկատեցին. օտար ափերու մէջ անոնց միակ սփոփանքն ու մխիթարութիւնը իրենց հայկականութիւնն ու անցեալին յուշերն էին: