Թրքահայ կեանք

Գալ­ֆաեան Տան սա­նե­րը նա­խըն­թաց օր հան­դէս մը ի­րա­կա­նա­ցու­ցին՝ 24 Նո­յեմ­բե­րի Ու­սուց­չաց օ­րուան առ­թիւ։ Սկիւ­տա­րի սա­նուց միու­թեան հա­ւա­քա­տե­ղիին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս ձեռ­նար­կը, ո­րու յայ­տագ­րին շրջագ­ծով տղա­քը հան­դէս ե­կան զա­նա­զան ե­լոյթ­նե­րով։ Ա­նոնք ծա­փա­հա­րու­թիւն­նե­րու ար­ժա­նա­ցան ի­րենց յա­ջող կա­տա­րում­նե­րով։

Նա­խըն­թաց օր հա­ճոյքն ու­նե­ցանք խմբագ­րա­տանս մէջ հիւ­րըն­կա­լե­լու ե­րի­տա­սարդ կրթա­կան մշակ Ա­րե­ւիկ Պա­պա­յեա­նը։ Բո­լոր ա­նոնք, ո­րոնք Ֆէ­րի­գիւ­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի կեան­քին, մա­նա­ւանդ ման­կա­պար­տէ­զի ա­ռօ­րեա­յին տե­ղեակ են՝ վեր­ջին շրջա­նին կ՚ող­ջու­նեն Ա­րե­ւիկ Պա­պա­յեա­նի ներ­կա­յու­թիւ­նը։

Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նը տուն դար­ձաւ Սրբոց Թարգ­մա­նիչ վար­դա­պետ­նե­րու ո­գե­կոչ­ման հա­դի­սու­թեան: Ձեռ­նար­կին ներ­կայ էին Մխի­թա­րեան միա­բա­նու­թեան Իս­թան­պու­լի վա­նա­տան հայ­րեր՝ Մագ. Հ. Սար­գիս Ծ. Վրդ. Էր­մէն, Հ. Յա­կով­բոս Ծ. Վրդ. Չօ­փու­րեան եւ Ոս­կե­բե­րան ե­կե­ղե­ցոյ հո­վիւ եւ Տ. Լե­ւոն Ար­ք. Զէ­քիեա­նի նէր­կա­յա­ցու­ցիչ Հ. Վար­դան Ծ. Վրդ. Գա­զան­ճեան, Մա­տա­կա­րար մարմ­նի ան­դամ­նե­րը՝ գլխա­ւո­րու­թեամբ ա­տե­նա­պետ Ար­ման Գա­մա­ռի, ու­սու­ցիչ­ներ, ա­շա­կերտ­ներ եւ հոծ թի­ւով ծնող­ներ:

Թրքա­հայ ու­սուց­չաց միու­թիւ­նը ե­րէկ կազ­մա­կեր­պեց մեր հանգս­տեան կո­չուած կրթա­կան մշակ­նե­րուն հա­մար նա­խա­տե­սուած տա­րե­կան պտոյտ ճաշ­կե­րոյ­թը։ Այս հա­ւա­քը մեր ի­րա­կա­նու­թե­նէն ներս ստեղ­ծուած լաւ ա­ւան­դու­թիւն մըն է թէ՛ կրթա­կան մշակ­նե­րը մե­ծա­րե­լու եւ թէ ա­նոնց փոր­ձա­ռու­թե­նէն միշտ օգ­տուե­լու տե­սան­կիւ­նէն։ Ինչ­պէս ա­մէն տա­րի, այս տա­րի ալ ա­ւան­դա­կան պտոյտ-ճաշ­կե­րոյ­թին մաս­նակ­ցե­ցան Թրքա­հայ ու­սուց­չաց հիմ­նար­կին կող­մէ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ։

Պէզ­ճեան Մայր վար­ժա­րա­նին մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցան մտա­խա­ղեր։ Թուրք ու­ղե­ղի խում­բի խմբա­պետ եւ Մտա­խա­ղե­րու ամ­սա­թեր­թի ղե­կա­վար Ֆեր­հաթ Չա­լափ­քու­լու մաս­նակ­ցու­թիւն բե­րաւ այս ձեռ­նար­կին։

Մխի­թա­րեան սա­նուց միու­թեան վար­չու­թիւ­նը այս տա­րի եւս նա­խա­ձեռ­նած է «500 ծիծ­ղուն աչք» ծրագրին՝ Ա­մա­նո­րի ըն­դա­ռաջ։ Թէ՛ վար­չու­թիւ­նը եւ թէ այս ծրագ­րին կա­մա­ւոր­նե­րէ բաղ­կա­ցեալ կար­գա­դիր յանձ­նա­խում­բը այս տա­րի եւս բուռն նա­խա­պատ­րաս­տա­կան աշ­խա­տան­քի ձեռ­նար­կած են՝ Նոր տա­րուոյ տօ­նա­կան շրջա­նին ու­րա­խու­թիւն պար­գե­ւե­լու հա­մար մեր հա­մայն­քի փոք­րիկ­նե­րուն։

Գալ­ֆաեան Տան հիմ­նադ­րու­թեան 150-ա­մեա­կին ձօ­նուած շա­բա­թա­վեր­ջի յո­բե­լե­նա­կան հան­դի­սու­թիւն­նե­րուն ըն­թաց­քին Գում­գա­բուի «Պէզ­ճեան» սրա­հին մէջ ե­լոյթ մը ու­նե­ցաւ հաս­տա­տու­թեան սա­նե­րէն երէց­կին Սիլ­վա Տա­մա­տեան։ Ստո­րեւ կը ներ­կա­յաց­նենք իր խօս­քը։

«Նատիա եւ Տիգրան Կիւլմէզկիլ» գեղարուեստական աշխատանոցը օժտուած է ֆիզիքական բոլոր հնարաւորութիւններով եւ արդի սարքաւորումներով:
Գարակէօզեանի ընտանիքը շաբաթավերջին համախմբուեցաւ վիթխարի ձեռքբերումի մը առթած խանդավառութեամբ ու նոր հեռանկարներու ակնկալութեամբ:

Գալֆաեան Տան հիմնադրութեան 150-ամեակին առթիւ երէկ կրօնական եւ աշխարհիկ աւանդական արարողութիւններ տեղի ունեցան Գումգաբուի մէջ:
Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արքեպիսկոպոս Աթէշեան նախագահեց տօնակատարութիւններուն, որոնք համախմբեցին համայնքային շրջանակները:

Սա­մա­թիոյ Ա­նա­րատ Յղու­թիւն վար­ժա­րա­նի սա­նե­րը վեր­ջերս մաս­նակ­ցե­ցան շարք մը ըն­կե­րա­յին ձեռ­նարկ­նե­րու։ Այս­պէս, դպրո­ցէն խումբ մը ա­շա­կերտ­ներ այ­ցե­լե­ցին Իս­թան­պու­լի գիր­քի տօ­նա­վա­ճա­ռը։