«ՀՈԳԵՒՈՐ ՊԱՅՔԱՐ» (ՊԱԻՍԻՈՍ ԱԹՈՍԱՑԻ)
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մարդ կրնայ ինքզինք աւելի լաւ տեսնել, եթէ զայն ուրիշներուն վրայով նայի: Աստուած իւրաքանչիւր մարդու պարգեւեց այն ինչի կարիքն ունի օգնութեան համար, գործածէ այդ պարգեւը կամ ոչ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մարդ կրնայ ինքզինք աւելի լաւ տեսնել, եթէ զայն ուրիշներուն վրայով նայի: Աստուած իւրաքանչիւր մարդու պարգեւեց այն ինչի կարիքն ունի օգնութեան համար, գործածէ այդ պարգեւը կամ ոչ:
ԵՐԱՄ
Դիմացը նկար մըն է։ Իրական նկար մը, տեսադաշտի բնական շրջանակին մէջ առնուած։ Ցուցասրահի մուտքն է, որ կ՚երեւի, այստեղէն՝ դուրսէն ներս։
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Խօսք. «Զարմանալին ալ այդ է» (Յհ 9.30):
Մեկնութիւն. հրաշքները երեք կերպ են. այսինքն՝ խօսքը, գործը եւ իրը:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Վարչապետի առաջուան պատկերը քայքայուած է եւ սա է այն հիմնական գործօնը, որ ուղղակի ազդեցութիւն կը գործէ ապագայ գործընթացներուն վրայ:
Յետպատերազմեան իրավիճակի պայմաններով Նիկոլ Փաշինեանի կողմէ գլխաւորուած իշխանութիւններու հրաժարականի պահանջը հետզհետէ համաժողովրդական բնոյթ կը ստանայ Հայաստանի մէջ:
Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
«Քորոնա»ն շատ բաներ արդէն իսկ ամբողջովին փոխած է: Եղափոխութիւնը թափով կը շարունակուի. դրակա՞ն է ընթացքը, թէ՞ ժխտական, տակաւին ոչ ոք հաստատ կարծիք կրնայ յայտնել:
ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
«Ունեցածդ ամուր բռնէ, որպէսզի մէկը չառնէ քու պսակդ» Յայտնութիւն Յովհաննու 3.11:
Երեւի ասկէ առաջ ըսած եմ, որ երկու պատկանելիութիւններուս հաւասարակշռութեան մէջ է, որ գտած եմ ինքնութեանս գիտակցութիւնը եւ արժէքը: Սփիւռքեան իրականութեան մէջ ապրող ոեւէ հայու իրավիճակն է ասիկա:
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Ամէն տարի փետրուարի 19-ին, Հայաստանի մէջ կը նշուի «Գիրք նուիրելու օր»: Ան սահմանուած է 2008-ին, Հայաստանի «Գրողների միութեան» օրուայ նախագահ՝ Լեւոն Անանեանի որոշումով:
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Տան գրադարանին դիմաց կանգնած նախ կը կարդայ կողք կողքի շարուած շեղ վերնագրերը: Հարիւրաւոր գիրքեր: Իւրաքանչիւրը պատգամ մը փոխանցած, բան մը սորվեցուցած է իրեն:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
-Ո՜վ Ռոնտա. կրտսեր քոյր մը հարցուց ինծի. «Հայր Պաիսիոսը երբ սկսնակ վանական էր, իր պայքարին մէջ անկումներ չէ՞ ունեցած: Ո՛չ մէկ ձախակողմեան մտածում չէ՞ ունեցած: Դատապատութեան մէջ չէ՞ ինկած»:
ԵՐԱՄ
Այդ պահերուն, որոնք յաւիտենական կը թուէին ըլլալ, դուրս կու գար ինքնիրմէ։
Դուրս կու գար եւ արտաքուստ կը տեսնէր ինքզինք, կը նայէր ինքն իր վրայ։