Հարթակ

ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԺՇԿԱԳԻՏՈՒԹԵԱՆ ՄԵԾԱՐԺԷՔ ՀԻՄՆԱԴԻՐԸ՝ ՄԽԻԹԱՐ ՀԵՐԱՑԻ

Այսօր՝ նոյեմբերի 11-ին կը նշուի ծննդեան տարեդարձը բժշկագիտական մտիք հայ հսկային՝ Մխիթար Հերացիի, որ հայ ժողովուրդի հանճարեղ ծնունդներու համաստեղութեան մէջ իր ճառագայթող տեղն ու արժէքը ունի։

ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ՝ ՅՈՎՀԱՆՆԷՍԻ ԱՒԵՏԱՐԱՆԻՆ

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Պէ՞տք է Քրիստոսին մարգարէ ըսել, թէ ոչ:
Պատասխան.
Պարզաբար մարգարէ չենք ըսեր Քրիստոսին, այլ՝ բաղդատաբար, ուստի յայտնի է, անոնք որոնք հաւատքը կատարեալ կերպով ունէին, կ՚ըսէին՝ սա՛ է Քրիստոսը, իսկ անկատար հաւատք ունեցողները կ՚ըսէին՝ ճշմարիտ մարգարէն է:

ՌԱԶՄԱԿԱՆ ԳԵՏԻՆԸ ՄԻՇՏ ՏԱՔ. ՇՈՒՇԻԻ ՀԱՄԱՐ ՍԱՍՏԻԿ ՄԱՐՏԵՐ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Երէկուան առաւօտը ծանր էր Երեւան ապրողներուս համար։ Խնդիրը այն էր, թէ իւրաքանչիւր անձ, որ ռազմաճակատէն հեռու կը գտնուի, աւելի մեծ լարումներով կը հետեւի դէպքերու ընթացքին՝ քան անոնք, որոնք կը գտնուին ռազմական գործողութիւններու իրական հունին մէջ։

ԼՈՒՍԻՆԷ ԱՒԵՏԻՍԵԱՆ. «ԱՅՍՕՐ ՀԱՄԱՑԱՆՑԸ ՀՆԱՐԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ ԿՈՒ ՏԱՅ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹԵԱՆ ՃԱՇԱԿՆԵՐԸ ՏԱՐՈՐՈՇԵԼՈՒ, ԲԱՅՑ ԵՒ ԻՆՔԸ՝ ՀԱՄԱՑԱՆՑԸ ՎԵՐՑՈՒՑԱԾ Է ՃԱՇԱԿ ՁԵՒԱՒՈՐԵԼՈՒ ՀՆԱՐԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆՆ ՈՒ ԳՈՐԾԱՌՈՅԹԸ»

Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ

Բանաստեղծ, գրականագէտ, թարգմանիչ եւ բանասիրական գիտութիւններու թեկնածու Լուսինէ Աւետիսեան ծնած է 1975 թուականին Լեռնային Ղարաբաղի Ասկերանի շրջանի Սարուշէն գիւղը: 1978 թուականին ընտանեօք տեղափոխուած է Հայաստանի Հանրապետութեան Հոկտեմբերեան (այժմ՝ Արմաւիր) քաղաքը:

ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻ ՕՐԱԿԱՐԳԸ ՆՈՅՆԸ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ռուսաստանի արտաքին քաղաքականութեան շահապաշտութիւնը շատերու համար կը թուի անընդունելի։ Նոյն այդ քաղաքականութիւնով՝ առնուազն Մերձաւոր Արեւելքի զանազան «տաք օճախներ»ու մէջ Մոսկուան այնպիսի դեր մը ունեցաւ, որ կարելի եղաւ կանխել մեծ արիւնահոսութիւններ եւ յաւելեալ աղէտներ։

ՎԱՂՈՒԱՆ ՀԱՇՈՒԵԿՇՌԻՆ ՄԷՋ ՏԵՂ Կ՚ՈՒՆԵՆԱՅ ՄԻԱՅՆ ԱՐԴԻՒՆՔԸ… ԵՒ ՈՉ ՊԱՌԱԿՏՈՒՄՆԵՐԸ

Յ. ՊԱԼԵԱՆ

Յաղթահարել ներազգային մեծ ու պզտիկ տարակարծութիւնները եւ մեծնալ…
Տարակարծութիւնները պատմութեան դիմաց արհամարհելի մանրուք են: Չեն յիշուիր:

ԱՌԱՆՁԻՆԸ

ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

-Տէ՛ր իմ...
Վերամբարձ ձայնը կպաւ կամարակերպ առաստաղին, ինչպէս խունկին քուլաները ոլորուելով կը հանգչին աղօթավայրին պատերուն:

ԳՐԻԳՈՐ ՄԱՐԱՇԵՑԻ (ԱՂՕԹԱԳԻՐՔ. ՎԱՅԵՐ, ՈՂԲԵՐ, ՄԵՂԱՆԵՐ)

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վերջերս Երեւանի մէջ լոյս տեսաւ Գրիգոր Մարաշեցիի (Յեսուացի) (12-րդ դար) «Աղօթագիրք, վայեր, ողբեր, մեղաներ» խորագիրը կրող գիրքը: Գիրքի հրատարակութեան նախաձեռնած է Երեւանի Զօրաւոր Ս. Աստուածածին եկեղեցւոյ հոգեւոր հովիւ՝ Տ. Գրիգոր Քհնյ. Գրիգորեան:

ՀՐԱԴԱԴԱՐԸ ՏԱԿԱՒԻՆ ՀԵՌՈՒ Է, ԲԱՅՑ Ե՞ՐԲ Կ՚ԱՒԱՐՏԻՆ «ՅՈԳՆԵԼՈՒ ԺԱՄԱՆԱԿՆԵՐԸ»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Ռազմական ծանր գործողութիւնները կը կարկամին։ Ատրպէյճանի կանոնաւոր բանակը, ըստ վերջին տուեալներուն, առաջուան «հմայք»ը եւ մարտադաշտի վրայ մեծ խաղեր տալու առաջին օրերու ընդունակութիւնը չունի։

ՎԿԱՅՈՒԹԻՒՆ ՄԸ. «ՏԵՍԷ՛Ք, ԹԷ Ի՛ՆՉ ԱԶԳԻ ԺԱՌԱՆԳՈՐԴՆԵՐ ԷՔ, Ի՛ՆՉ ՄՇԱԿՈՅԹԻ ՏԷՐ ԷՔ…»

ՅՈՎԻԿ ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ

Երբ 1994-էն մինչեւ 2008 տարին քանի մը անգամ գործի բերմամբ Հայաստան եւ Արցախ կ՚այցելէի, առիթը չէի փախցներ շրջագայելու Հայաստանի եւ Արցախի ամէն մէկ անկիւն, ուր կային մեր պատմութեան հետքերը. չէի բաւականանար սոսկ շրջապտոյտի ելած անձի որոշ չափով մակերեսային, հապճեպ այցելութիւններով, այլ կ՚երթայի քիչ ծանօթ տեղեր եւ շրջաններ, նոր պեղուող տեղեր, նոր ազատագրուած տարածքներ՝ միշտ յարգելով տեղւոյն իշխանութեան օրէնքներն ու ստանալով համապատասխան թոյլտուութիւնները:

Էջեր