Հարթակ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ի՞նչ կը նշանակէ Առակագիրին հետեւեալ արտայայտութիւնը. «Մարդուն ընծան անոր ճամբայ կը բանայ ու զանիկա մեծերուն առջեւ կը տանի» (Առ 18.16):

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Այս երկու կէտերուն մէջ կարելի է զետեղել նոր ձեւաւորուող Հայաստան-սփիւռք ապագայ յարաբերութիւններու քարտէսը եւ այս խճանկարին վրայ Հայաստան-սփիւռք յարաբերութիւնները տեսնելն ու քննարկելը կամ գիտա-ակադեմական եզրակացութեան յանգիլը մեզ դէմ յանդիման կը դնէ պետութիւն-կառոյց (կուսակցութիւն, կաթողիկոսութիւն...) կապերու նոր արժեւորումներու, ինչպէս նաեւ այսպէս կոչած՝ այդ կապերուն չենթարկուող սփիւռքահայ անկախ կամ ազատ անհատներու մօտեցումներուն հետ (նոյնինքն համաշխարհայնացումէն անջատուած ու տեղ մը հիւծուած սփիւռքեան պաշտօնական կառոյցի նահանջին հետ, քանի նոր ժամանակները ամէն ինչ դրին նոր հենքի ու գործնականութեան մը վրայ, ուր հին ձեւերը ոչ թէ միայն անճար եւ անարդիւնաւէտ են, այլ տեղ մըն ալ վնասաբեր ու արդի աշխարհին հետ զարգացման դէմ կ՚ըլլան):

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

«Համաս»ը այլեւս առաջուանը պիտի չըլլայ, իսկ Իսրայէլ պիտի ձերբազատուի Պենիամին Նեթանիյահուէն:
Մերձաւոր Արեւելքի առկայ արիւնալի խաչմերուկին վրայ Կազզէի հիւանդանոցի սպանդը խառնած է բոլոր խաղաքարտերը:

ՄԱՆՈՒԷԼ ՍԱՐԳՍԵԱՆ

Գրեթէ անվիճարկելի է, որ Ռուսաստանի համար հայ ժողովուրդն ու իր խնդիրները միշտ եղած են ընդամէնը օսմանցիներու եւ Թուրքիոյ հետ իրենց յարաբերութիւնները կարգաւորելու միջոց։ Հայաստանն ու հայերը երբեք ռուսական քաղաքականութեան թիրախ չեն եղած:

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Շատերու նման, ես ալ այս տարի Երեւան եկայ սակայն այս անգամ երկար շաբաթներու համրանքով: Պտոյտ, այցելութիւններ. բարեկամ՝ հին ու նոր ընկեր-ծանօթ-աշակերտ: Հարց չէ: Ու ամէն անգամուան նման եւ աւելին կարօտիս կողքին ունէի սքանչացում մը, որ անպարտելի վկան էր հիացմունքիս:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Միտքերու փոխանակութեան ժամանակ յաճախ կը խօսինք օր օրի ընթերցողներու քանակի նուազումի մասին՝ միշտ մենք մեզ հարցադրելով, թէ արդեօք տակաւին կարդացողներ կա՞ն, կամ արդեօք մեր կամ մեր թերթին միւս գրողներուն եւ կամ ընդհանրապէս այսօրուան գրողներուն գրութիւնները կարդացողներ կա՞ն տակաւին, թէ կը գրենք այն յոյսով, որ մեզմէ ետք եկող սերունդներու ներկայացուցիչներէն մի քանի տասնեակ կամ հարիւր «խենթ»եր կարդան, ինչպէս այսօր մենք յաճախ կը թերթատենք մեր նախորդներուն գրութիւնները՝ ընթերցելով զանոնք:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մատթէոս Գ. Կ. Պոլսեցի (Իզմիրլեան) - (Ծնած 12 փետրուար 1845: Վախճանած 11 դեկտեմբեր 1910: Գահակալութեան տարիներ. 1-ին շրջան՝ 26 դեկտեմբեր 1894 - 23 յուլիս 1896 հրաժարած է: 2-րդ շրջան 1908-1909):

ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1901)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ալքոհոլը թոյն է: Ալքոհոլիզմ կամ երկարատեւ թունաւորում: Ալքոհոլիզմէն յառաջացած վնասները: Գինովին սերունդը: Ցանկալի՞ է արդեօք ամուսնութիւնը ալքոհոլին հետ:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Իսրայէլ-Պաղեստին պատերազմը ե՛րբ եւ ի՛նչ փուլի մէջ ալ դադրի՝ Պենիամին Նեթանիյահուի եւ «Համաս»ի քաղաքական վախճանը պիտի բնորոշէ անխուսափելիօրէն:
Թէեւ այս պահուն պայմանները բաւարար չափով յստակ չեն ենթադրութիւններ ընելու համար, սակայն աստիճանաբար պիտի բիւրեղանան տարածաշրջանի շահողներն ու կորսնցնողները:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ի՞նչ կը փնտռեն խոհեմին սիրտն ու իմաստունին ականջը:
Պատասխան. Սողոմոն Իմաստունը կ՚ըսէ. «Խոհեմին սիրտը գիտութիւն կը վաստկի եւ իմաստուններուն ականջը գիտութիւն կը փնտռէ» (Առ 18.15):