ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Սուրբ Յարութեան յաջորդող եօթներորդ կիրակին Երկրորդ Ծաղկազարդ կը կոչուի:
Երկրորդ Ծաղկազարդ այս անուանումը Հայ Եկեղեցւոյ յատուկ է, որովհետեւ միւս եկեղեցիները այսպիսի անուանում մը չունին:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Հասարակութիւններու զարգացման համար յաճախ խոշորացոյցի տակ կը դրուի կրթութեան համակարգը։ Բայց եւ այնպէս, ըստ իս, ի սկզբանէ պէտք է քննակուին մեր հաղորդակցութեան կապերու խզման, մարդ ըլլալու, մարդկութեան մէջ անհատի մոլորութեան մասին հարցեր։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այսօր թանգարաններու միջազգային օրն է: 1977 թուականին Թանգարաններու միջազգային խորհուրդի մէջ ընդգրկուած երկիրներէն Ռուսաստանը առաջարկեց մայիսի 18-ը դարձնել թանգարաններու համար տօն եւ ամբողջ աշխարհի տարածքին ամէն տարի նշանաւորել զայն:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Արցախը քաղաքականութիւն չէ, հայրենիք է, տուն է, ընտանիք է, կեանք է, սրբազան հող մըն է: Արցախը մեր կեանքի անբաժան մասնիկն է, մեր ծնողքն է, մեր վաղուան պայծառ օրն է:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Թէպէտ իմ կեանքի կարեւորագոյն շրջաններուն կը կայացնեմ ինքնուրոյն որոշումներ, այնուամենայնիւ կը կարեւորեմ այլոց կարծիքը: Մարդիկ մշտապէս եղած են կարեւոր ինծի համար: Տակաւին մանկունց իմ ներաշխարհի մէջ ձեւաւորուեցաւ մարդիկը կորսնցնելու վախ մը:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայաստանի Դիլիջան քաղաքի հին գերեզմանոցին մէջ եզակի են ոչ-տեղացիներու շիրիմները: Հոն ամփոփուած են վաղեմի հայկական այդ քաղաքի հնաբնակներուն աճիւնները, սակայն կայ շիրիմ մը, որուն տակ հանգչող հայուհին Դիլիջան հասած է շատ հեռուներէն՝ Պոլիսէն:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդիկ հաղորդակցելու համար կ՚օգտագործեն շարք մը խորհրդանշաններ, որոնք մենք կ՚անուանենք լեզու: Մինչ մարդիկ կը շփուին լեզուով, միւս կենդանի էակները հաղորդակցութեան աւելի պարզ միջոցներ ունին:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
«Միայնակ ընդդէմ ճակատագրի. Ֆութպոլային դիւանագիտութեան ետնաբեմը» խորագիրը կը կրէ Հայաստանի Հանրապետութեան երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսեանի մամուլի քարտուղար, նախկին երեսփոխան Սամուէլ Ֆարմանեանի գիրքը:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Սուրբ Յարութեան յաջորդող վեցերորդ կիրակին մասնաւոր անուանում մը չունի: Երանաշնորհ Շնորհք Պատրիարքը զայն կոչած է ԿԱՊՈՅՏ կիրակի, որպէս տրամաբանական յաջորդականութիւնը նախորդ երկու կիրակիներուն՝ Կանաչ եւ Կարմիր:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մեր նախորդ յօդուածով անդրադարձած էինք Միխայիլ Լերմոնթովի 1840 թուականին հրատարակուած «Մեր ժամանակի հերոսը» վէպին, որ կը պատմէ 19-րդ դարու հիասթափուած ազնուականի մը մասին եւ հոգեբանօրէն կը զննէ անոր դիմանկարը։
