Թրքահայ կեանք

Պէզճեան Մայր վարժարանին մէջ վերջին երկու օրերուն արտասովոր մթնոլորտ ստեղծուեցաւ՝ Բարեկենդանի տօնակատարութիւններուն առթիւ։

Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեանի գլխաւորութեամբ երէկ Գումգաբուի մէջ տեղի ունեցաւ կարեւոր խորհրդակցութիւն մը։ Այսպէս, Պատրիարքարան հրաւիրուած էին պոլսահայ կրթական համակարգի վարիչները։

Գատըգիւղի Արամեան-Ունճեան վարժարանին մէջ վերջին օրերուն հանդէս մը տեղի ունեցաւ՝ Համաշխարհային մայրենի լեզուի օրը, որուն հետ ածանցուած էր նաեւ 19 փետրուարի Գիրք նուիրելու օրը։

Պէզճեան Մայր վարժարանի սաները կը շարունակեն յարատեւ յաջողութիւններ արձանագրել մտախաղերու մէջ։ Պէզճեանցիները վերջերս մասնակցեցան «TED Atakent» քոլէճին մէջ կազմակերպուած մտախաղերու։

Թոփգաբուի Լեւոն-Վարդուհեան վարժարանին մէջ նախընթաց օր տեղի ունեցաւ Բարեկենդանի հանդիսութիւն մը, որ մեծ խանդավառութեան առիթ դարձաւ։ Դպրոցէն ներս տօնական մթնոլորտ ստեղծուեցաւ։

Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան երէկ ընդունեց Տիարպաքըրի Ս. Կիրակոս եկեղեցւոյ ծխական խորհուրդի ատենապետ Էրկիւն Այըքն ու անդամներէն Վոլքան Արատը։

«Մեր հաւաքականութեան բոլոր գործերը մնացած են այնպիսի միաւորումներու, որոնք պաշտօնական կարգավիճակ չունին։ Պատրիարքարանը յաչս պետութեան թէ՛ կայ եւ թէ չկայ, նոյնն է ERVAB-ի պարագան։ Մենք թէեւ կրօնական համայնք մըն ենք, սակայն, ունինք նաեւ աշխարհիկ գործեր։ Պատասխանատուութիւն ըսուածը ուղիղ համեմատութեան մէջ է՝ իրաւասութեան եւ իրաւունքի հետ։ Մենք հետամուտ պէտք է ըլլանք ոգին չկորսնցնելու՝ մինչ մեր հաւաքական ունեցուածքը անսահմանափակ չէ»:
Նորին Ամենապատուութեան խօսքով՝ համայնքին կողմէ անդիմագրաւելի ուժեր կը ստեղծեն քաոս մը, ինչ որ շատ խոցելի կացութիւններու եւ բարդութիւններու ծնունդ կու տայ դժբախտաբար:
«Մենք կ՚ընթանանք Լոզանի ընդհանուր սկզբունքներով։ Պետական քաղաքականութիւնը մեզի կ՚ըսէ, որ ձեր բոլոր իրաւունքները պիտի տրուին, սակայն, մեզմէ մի՛ ուզէք մշտական, գրաւոր փաստաթուղթ մը։ Հանրապետական շրջանին փոքրամասնութիւններու համար որդեգրուած է ծրագիր մը, որ հետամուտ է այդ քիչը ա՛լ աւելի նուազեցնելու եւ սա արդէն յաջողութիւն կ՚արձանագրէ»:

«Ամէն մարդ կը տեսնէ իր տեսողութեան սահմանին համաձայն։ Ի՞նչ տեսլականի մասին է խօսքը։ Այս ժողովուրդը միշտ տոկացած է։ 

«Սրտիս, մտքիս եւ խղճիս եռեակին վրայ հակասութիւններ կ'ապրիմ՝ մեր համայնքի կրթական հարցերու լուծման շուրջ»։

«Պատրիարքի հեղինակութիւնը ո՛չ կ'աւելնայ, ո՛չ ալ կը պակսի։ Աթոռը համայնքի ամենաչքաւոր կառոյցն է։ Ի վերջոյ parayı veren düdüğü çalar կանոնը կը գործէ»։