Հարթակ

ԱԿՆԱՐԿ - 109 - «ՅԱՌԱ՞Ջ ԹԷ ԵՏ»

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Յաճախ կը խօսուի, որ ներկայ ժամանակաշրջանը բարոյականութենէ, արժէքներէ եւ սկզբունքներէ զուրկ ժամանակաշրջան մըն է, որ մարդս կ՚ապրի, առանց յարգելու որեւէ մէկ սրբութիւն, սկզբունք կամ բարոյականութիւն:

ՎԱՀԱՆ ԹԷՔԷԵԱՆ ԵՒ ՅԱԿՈԲ ՕՇԱԿԱՆ ՄԵՐ ԿԵԱՆՔԻՆ ՄԷՋ…

ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ

«Բանաստեղծութեան իշխան» Վահան Թէքէեան գրեթէ մասնակցած է կիրակնօրեայ մեր ընտանեկան բոլոր հաւաքոյթներուն ճաշէն ետք։ Ծնողքս երկուքն ալ Թէքէեանի երկրպագուներ… Հայրս ո՛չ միայն Թէքէեան բանաստեղծը իր գիրքերով ճանչցած՝ այլեւ աշակերտած էր անոր Կիպրոսի Մելգոնեան կրթական հաստատութեան մէջ։

ԼՈՒՍԻՆԸ ՀՈՐԻՆ ՄԷՋ ՉԻՆԿԱՒ

ՄԱՀՄՈՒՏ ՏԱՐՈՒԻՇ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

-Կորսուած դրա՞խտ մըն է [Պաղեստինը]:
Ուշադիր եղիր այս եզրոյթէն. որովհետեւ ատոր հանդէպ համոզումը եւ ընդունումը՝ իրաւական եւ գոյաբանականօրէն, հասած է իր վերջնական սահմանին:

ՀԱՐՑՈՒՄՆԵՐՈՒ ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐ ԱՌԱԿԱՑ ԳԻՐՔԷՆ ԵՒ ԲԱՑԱՏՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հարցում. Ինչպէ՞ս հասկնալ Առակացի հետեւեալ համարը. «Յիմարը ցորենի հետ անկանի մէջ հաւանով ծեծես ալ, անոր յիմարութիւնը անկէ չ՚երթար» (Առ 27.22):
Պատասխան. Իմաստունին այս համարը կը վերաբերի բոլոր անոնց, որոնք կը յամառին իրենց յիմարութեան եւ տգիտութեան մէջ մնալ, մերժելով գիտութիւն ստանալ եւ իմանալ ճշմարտութիւնը: 

«ՄԻԱՅՆ ՔԱՄԻՆ ԳԻՏԷ»

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ի՞նչ կ՚ընէիք, եթէ անցեալին երթայիք եւ դիտէիք այն իրադարձութիւնները, որոնք արդէն տեղի ունեցած են: Էմի Հարմոնի կողմէ գրի առնուած «Միայն քամին գիտէ» խորագրեալ գիրքի գլխաւոր հերոսը՝ Էնը կը ստիպուի ինքն իրեն տալ այս հարցումը, երբ կը վերադառնայ իր ընտանիքի սկզբնակէտին՝ այն ժամանակ, երբ կը կարծէ, որ ամբողջովին կորսնցուցած է իր ընտանեկան արմատները:

ՊԱՌԱԿՏՈՒՄՆԵՐԷ ԱՆԴԻՆ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Սուրիոյ գործընթացները կրնան յաջողութեամբ պսակուիլ, եթէ բոլոր բաղկացուցիչները լիարժէք յարմարուին այժմ ստեղծուած կացութեան:
Ներքին կայունութեան որոնումներու մթնոլորտին մէջ, Դամասկոսի իշխանութիւնները այժմու անցումային շրջանին համար կը վայելեն սիւննի աշխարհի գլխաւոր դերակատարներուն՝ Անգարայի եւ Ռիատի ամբողջական նեցուկը, իսկ տարածաշրջանի համայնապատկերը փոխելու թեկնածու ուժը կը մնայ Ուաշինկթըն:

ԹՇՈՒԱՌՈՒԹԻՒՆՆ ՈՒ ԱՆՀԱՏԸ ԻՐԵՆՑ ԳՈՅԱԲԱՆԱԿԱՆ ՈՒ ԱՌՕՐԷԱԿԱՆ ԵՐԵՍԱԿՆԵՐՈՎ

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Չկայ հաւաքական կամ միասնական զգացուածութեան ֆիզիքական եւ հոգեկան տառապանք՝ թէ՛ բնազանցականութիւնով եւ թէ գիտական ու ընկերաբանական գործադրմամբ: Հաւաքական տառապանքի ընկալումը, վերծանումը, տեղ մը տարածումը, օգտագործումն ու վերացման ջանքերը (համամարդկային կրօնական եւ քաղաքական օրէնսդրական ալ մակարդակներով) կրնանք համարել մխիթարանքի ու փարատման չստացուող փորձ, ինչ որ կը հաւասարակշռէ անհատական տառապանքը, որ չէ չամոքուած ու չէ ոչնչացած:

ՄԱՐԴԻԿ ՉԱՐԱՄԻ՞Տ ԵՆ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Երբ կը նայինք մեր շուրջը, կը տեսնենք պատերազմներ, սով, ցեղասպանութիւն, գողութիւններ, սպանութիւններ, երկրաշարժներ, հրդեհներ, ջրհեղեղներ եւ այլն։ Մենք գիտենք, որ նման աղէտներ սպասելի են, բայց ինչո՞ւ իմաստը չենք տեսներ կամ չենք ուզեր տեսնել:

ԱԿՆԱՐԿ - 108 - ՅԱԿՈԲ ՉՈԼԱՔԵԱՆԷՆ ԴՐՈՒԱԳ ՄԸ՝ ՎԱԶԳԷՆ Ա. ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷՆ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

2025 թուականի տարեսկիզբին, Երեւանի մէջ լոյս տեսաւ ազգագրագէտ տքթ. Յակոբ Չոլաքեանի «Լեզուական հնհնուքներ» գիրքը: 
Գիրքին 24-րդ գրութիւնը կը կրէ «Սուրբը» վերանգիրը, որ տարիներ առաջ այլ տեղ մը կարդացած էի: Ընթերցողը վերանգիրը կարդալով առաջին տպաւորութիւնը որ կ՚ունենայ, այն է, որ գրութիւնը սուրբի մը մասին է: 

Էջեր