Հոգե-մտաւոր

ՄԱ՛ՐԴ ԸԼԼԱԼՈՒ ԱՐՈՒԵՍՏԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Արձակուրդի շրջանը վերջացաւ, եւ ինչպէս որ կեանքի մէջ ամէն բան սկիզբ մը եւ վե՛րջ մը ունի, ահաւասիկ արձակուրդն ալ սկսաւ եւ վերջացաւ։ Բայց ասիկա ո՛չ վըճ-ռական սկիզբ մը եւ ոչ ալ վերջ մըն է. կեանքի մէջ ո՛չ սկիզբները կը վերջանան եւ ոչ իսկ «վերջ»երը։

ԿԱԼԱԹԱՍԱՐԱՅԷՆ ԹԱՔՍԻՄ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հաւանաբար չի՛ գտնուիր մէկը՝ որ քաղաքս բնակի եւ պատեհութիւնը ունեցած չըլլայ Կալաթասարայէն մինչեւ Թաքսիմ՝ պարզ պտոյտի մը համար եւ կամ գործի բերմամբ, եւ կամ այն պատճառով, թէ բնակարանը այդ կողմերն է, անցնիլ եւ դիտել իր շուրջը։

ՄԱՄՈՒԼԻՆ ԴԵՐԸ ԵՒ ՏԵՂԸ - Գ -

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ընդհանուր առումով մամուլը եւ յատկապէս օրաթերթը կարեւոր դեր մը եւ տեղ մը կը գրաւէ ընկերութեան մտաւոր կեանքին մէջ եւ պահանջք մըն է, քանի որ մարդ էակին ամենէն բնազդային վարմունքն է հետաքրքրուիլ եւ տեղեկութիւն ստանալ, սորվիլ իր շուրջը պատահած դէպքերէն՝ զինք ուղղակի շահագրգռէ կամ ո՛չ։v

ՄԱՄՈՒԼԻՆ ԴԵՐԸ ԵՒ ՏԵՂԸ - Բ -

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ստորեւ կը շարունակենք «մամուլ»ի մասին խորհրդածել, անշուշտ միշտ յիշելով Վիքթոր Հիւկոյի այն խօսքը, թէ՝ «մամուլը ընկերային աշխարհի լո՛յսն է, եւ ուր որ լոյս կայ, հոն կայ նաեւ Նախախնամութեան մատը»։

ԷՏԻՍԸՆԻ ԾԱՌԱՅՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Թուականէս 137 տարի առաջ սկսաւ ելեկտրական լոյսի գործածութիւնը՝ Թհոմըս Էտիսընի մատուցած ծառայութեան շնորհիւ։ Արդարեւ, Էտիսըն ամէն գնահատանքի եւ յարգանքի արժանի ծառայութիւն մըն էր մատուցած մարդկութեան, եւ առանց այլեւայլի, դասուած  է աշխարհի ամենամեծ մարդոց եւ բարերարներու կարգին։

ՆԿԱՐԱԳԻՐԸ՝ ԴԷՄՔԻՆ ՎՐԱՅ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ժողովրդական իմաստութիւնը, ընդհանրապէս կարճ նախադասութեան մը մէջ կը խտացնէ կարգ մը ճշմարտութիւններ, որոնք կրնան հատորներու նիւթ դառնալ եւ երկար բացատրութիւններու առարկայ ըլլալ։ Եւ արդէն «իմաստութիւն»ը այն է՝ որ հակիրճ եւ հասկնալի կերպով կը ներկայացնէ ճշմարտութիւնը։

ՎԱՐԱԳԱՅ Ս. ԽԱՉԸ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հայ Ե­կե­ղեց­ւոյ, Խա­չին նուի­րուած չորս տօ­նե­րէն վեր­ջինն է՝ Վա­րա­գայ Սուրբ Խա­չի տօ­նը։
Ար­դա­րեւ, Ս. Խա­չին նուի­րուած չորս տօ­նե­րէն ե­րե­քը կը նշեն քրիս­տո­նէա­կան միւս ե­կե­ղե­ցի­նե­րը, իսկ Վա­րա­գայ Ս. Խա­չի տօ­նը յա­տուկ է միայն Հայ Ե­կե­ղե­ցիին։

ԶՈՒԱՐՃՈՒԹԻՒՆԸ՝ ՊԱՀԱՆՋՔ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Զուարճութեան եւ հաճոյքի փափաքը մարդուն բնական եւ անհրաժեշտ պահանջներէն է, ինչպէս՝ աշխատանքը եւ գործելը։ Արդարեւ, զուարճութիւնը՝ աշխատութեան հետ կեանքը հաւասարակշռող կարեւոր ազդակ մըն է։

Էջեր