Հոգե-մտաւոր

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Հաւատացեալին համար յստակ է, որ Քրիստոս փրկի՛չ է, բայց Ան ճշմարտապէս Տէ՞ր է։ Եթէ Ան «Տէր» չըլլայ, ապա ուրեմն Ան փրկիչ չէ։ Բանականութեան բնական հետեւանքն է ասիկա։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեր Տիրոջ Յիսուս Քրիստոսի «Վա՜յ»երն ու «Երանի՜»ները մեր ազգին հետ անմիջական ի՞նչ կապ ունի՝ չեմ կրնար ըսել, սակայն, կրնամ ըսել, որ յայտնի արաբ գրող եւ բանաստեղծ Ճպրան Խալալիլ Ճպրանի «Ինը վայեր»ը գրուած է մեր ազգին համար եւ եթէ բանաստեղծին ազգութիւնը ծանօթ չըլլար, նոյնիսկ կրնայի կասկածիլ, որ ազգութեամբ հայ մը եղած է:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Շրջահայեցութիւնը ճշմարտութեան հասնելու, եթէ ոչ միակ, բայց անհրաժեշտ, առաջնակարգ պայմաններէն մին է։ Ճշմարտութիւնը իրականութենէն զանազանող միջոցն է, իրադարձութեան մը, կամ դէպքի մը, երեւոյթի մը նայիլ զանազան տեսանկիւններէ, բազմաթիւ կողմերէ։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Կարօ Փօլատեան լաւ ձեւով կը կատարէ ախտաճանաչումը. կը խօսի ազգային ինքնութեան կորուստի հաւանական ապագայի մը մասին, կը քննադատէ յեղյեղուկ անձնաւորութիւնները՝ որոնք պատրաստ են կամաւորաբար իրենց ինքնութիւնը ծախել, սակայն, անոր աշխատութեան մէջ կը կարեւորենք հետեւեալ տողը. «Ի՞նչ ընել, ինչ լուծում գտնել».

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Երբ կը կարդանք «մարդ» եւ «դրամ» բառերը՝ մեր ուշադրութիւնը կը գրաւէ շատ հետաքրքրական երեւոյթ մը. «մարդ» բառը երբ շրջենք եւ հակառակ կողմէն կարդացուի՝ «դրամ» բառը կ՚երեւի։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մի քանի օրեր առաջ Երեւանի մէջ խումբ մը գրասէրներով հաւաքուած, գրական երեկոյով մը կը փորձէինք վերլուծել ու հասկնալ սփիւռքահայ գրող Կարօ Փօլատեանը, որուն վէպերուն մէջ կարելի է գտնել ազգով մտահոգ մտաւորականը. գրող՝ որ կը փորձէ ներկայացնել իր օրերու ֆրանսահայ գաղութը, իր հայ երիտասարդներով եւ անոնց մտահոգութիւններով, յոյզերով եւ ինքնութեան բախումներով:

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Աշխատանք եզրին համակարգութիւնը կ՚ենթադրէ իրերօգնութիւն եւ համագործակցութիւն։ Յաճախ կը կրկնենք մարդոց արարչութեան նպատակի ճշմարտութիւնը, թէ՝ անոնք ստեղծուած են իրերօգնութեան կոչումով։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մինչեւ հիմա տեսանք, որ մարդու մը բարոյականութեան մէջ ինչպիսի ազդեցութիւն ունի ընտանեկան դաստիարակութիւնն ու դպրոցական կրթութիւնը, սակայն, մարդու բարոյական արժէքները չի սահմանափակուիր այս երկուքով.

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Կապադովիոյ կայսերական գունդէն, Դ. դարու սկիզբը, բոլորն ալ կանխաւ քրիստոնեայ եղած, Փոքր Ասիոյ զանազան քաղաքներէն քառասուն երիտասարդ՝ Սեբաստիա գտնուած միջոցին, Լիւսիաս Կեսարիոյ դուքսը՝ իշխանի եւ կոմսի միջեւ ազնուականը, հրաման ստացաւ Լիկիանոսէ քննել, թէ կա՞ն քրիստոնեաներ բանակին մէջ։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Իւրաքանչիւր մարդ ունի սկզբունքներ, համոզումներ ու արժէքներ, որոնց ամբողջութիւնը կը կազմէ իր բարոյականութիւնը, որուն հիման վրայ կը ստեղծուի իր վարքագիծը եւ որուն լոյսին տակ կը կայացնէ որոշումներ. բարոյական այդ համակարգը իր խոր ազդեցութիւնը կ՚ունենայ մարդկային յարաբերութիւններուն եւ ընդհանրապէս իր կեանքին վրայ: