ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ծնողք-զաւակ յարաբերութեան ամենէն կարեւոր կէտերէն մէկը կը նկատենք զաւակին տաղանդը յայտնաբերելու կարեւորութիւնը։ Այսօրուան մանուկը, բացայայտ թէ ծածուկ, ակամայ ձեւով երեւան կը հանէ իր նախասիրութիւնները եւ շատ անգամ փոքր տարիքէն մշակուած տաղանդ մը կրնայ մեծապէս դրական ազդեցութիւն ունենալ անոնց ապագայ կեանքին վրայ.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բոլոր մարդիկը պարտաւոր են փնտռել ճշմարտութիւնը, յատկապէս այն հարցերուն մէջ, որոնք կը հային Աստուծոյ եւ Եկեղեւոյ, եւ զայն ճանչնալէ ետք, անոր փարիլ եւ անոր հաւատարիմ ըլլալ։ Այս պարտականութիւնը կը բխի նոյնինքն մարդոց բնութենէն:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ծնողք եւ զաւակ յարաբերութեան միւս հիմնական ու կարեւոր մէկ երեւոյթը հաւասարութիւնն է, որովհետեւ հաւասարութիւնը իւրաքանչիւր ընտանիքի սիրոյ եւ յարգանքի մէջ վճռորոշ դեր կը խաղայ. հաւասարութիւնը տան անդամներուն մօտ գնահատուած ըլլալու զգացում կու տայ, ինչ որ կարեւոր է մանաւանդ զաւակներու զարգացման մէջ:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Դաստիարակութեան մէջ խստութեան տեղը մենք եւս կը կարեւորենք, սակայն խստութիւն չի նշանակեր ֆիզիքական պատիժներ. նախ եւ առաջ մանուկը պէտք է իր մանկութեան ժամանակ հասկնայ, որ կեանքի մէջ իր բոլոր ուզածները իրականութիւն չեն դառնար՝ նոյնիսկ եթէ հարուստ ընտանիքի մը զաւակը ըլլայ. նիւթապէս ինչքան ալ հարուստ ըլլայ մարդ՝ միշտ չի յաջողիր իր երազները իրականութիւն դարձնել:
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ընդհանուր ձեւով խօսեցանք հին ժամանակ մարդոց ընտանեկան կառոյցին մասին ունեցած համոզումներուն եւ այդտեղ տեղ գտած արժէքներուն մասին եւ կամաց կամաց հասանք մինչեւ մեր օրերը. Սակայն, հիմա ընդհանուրէն դուրս գալով պիտի սկսինք շօշափել որոշ հարցեր, որոնք տեղ կը գտնեն մեր ընտանեկան կառոյցներէն ներս:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Արեւը անխափան եւ անխախտ տեւականութեամբ մը, ամէն օր անշեղ կերպով կը ծագի եւ մայրը կը մտնէ՝ արեւմտեան հորիզոնին մէջ կը ծածկուի։ Եւ այս երեւոյթը աշխարհի ստեղծագործութենէն մինչեւ այսօր կը կրկնուի եւ պիտի կրկնուի մինչեւ աշխարհի վախճանը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Զգալի փոփոխութիւն մը ապրեցաւ ընտանեկան կառոյցն ու յարաբերութիւնները 19-րդ դարէն մինչեւ 21-րդ դարը. 9-րդ դարէն մինչեւ 19-րդ դար այնքան փոփոխութիւն չեղաւ, ինչքան վերջին այդ երկու հարիւր տարուան ընթացքին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Պատուիրանը կը պահանջէ «նախանձ»ը արտաքսել մարդկային սրտէն։ Նախանձը՝ չար զգացում մըն է, որ մարդ կ՚ունենայ՝ տեսնելով ուրիշի յաջողութիւնը կամ բախտաւորութիւնը, որոնցմէ ինք զուրկ է. մախանք, չարակնութիւն է ան։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Վերջին մեր գրութեամբ խօսեցանք հարուստ ընտանիքներու մէջ տեղ գտած զաւակ-ծնողք յարաբերութեան մասին եւ, ըսինք, թէ այն նոյն պատկերը, որ կար այնտեղ, նոյնը չէր աղքատ ընտանիքներու պարագային։ 18-րդ դարու վերջաւորութեան եւ 19-րդ դարու սկիզբը դասակարգերու մէջ կար յստակ տարբերութիւն մը.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Տէ՛ր, այս տարի ալ ատիկա թող տուր, մինչեւ ատոր բոլորտիքը բրեմ եւ պարարտացուցիչ թրիք դնեմ եւ եթէ պտուղ տայ՝ աղէկ, ապա թէ ոչ՝ գալ տարի կտրես ատիկա՛». (ՂՈՒԿ. ԺԳ 8-9)։
