ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աշխարհի վրայ՝ ուր կ՚ապրինք, ամէն ինչ արժանի է գնահատանքի, քանի որ այն բոլորը ստեղծուած են բանաւոր պատճառով մը եւ ո՛չ մէկ բան առանց նպատակի ստեղծուած է։ Մարդ շատ իրականութիւններու կրնայ չանդրադառնալ, բայց շատ բաներ՝ որոնք կը գտնուին աշխարհի վրայ, ստեղծուած են ի նպաստ մարդուն՝ ծառայելու եւ օգտակար ըլլալու համար անոր։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ձեզմէ քանի՞ն ձանձրացած է անդադար մամուլի եւ կամ գրականութեան մէջ նոյն անուններուն մասին կարդալէ. վստահ ենք անոնց թիւը քիչ չէ, որովհետեւ կարծես հայ գրականութիւնն ու մշակոյթը միշտ նոյն անձերու շուրջ դառնան՝ հակառակ անոր, որ ունինք բազմաթի՜ւ անուններ, որոնք տրուած են մոռացութեան եւ վստահաբար անոնք աւելի պակաս արժէք չեն ներկայացներ քան մինչեւ օրս յիշուողները:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հոգեւորականին սնարի գի՛րքն է Աստուածաշունչ մատեանը։ Ան է, եւ ան պէտք է ըլլայ գրասեղանի առաջին եւ անբաժան ընկերը հոգեւորականին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հայ ժողովուրդը ունի բազմաթիւ մտահոգութիւններ ու խնդիրներ, սակայն, անոնցմէ ամենէն կարեւորներէն մէկը անկասկած Հայաստան-Թուրքիա յարաբերութիւններու կարգաւորումն է, որ շատերու համար անմիջական ու անհրաժեշտ, իսկ շատերու համար դաւաճանութիւն կը նկատուի. ոմանք Հայաստանի ներկայ իշխանութեանց քայլերը կը նկատեն դիւանագիտական ու ճիշդ, իսկ ուրիշներ զայն կ՚որակեն որպէս չարիք հայ ժողովուրդին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սուրբ Թադէոս եւ Սուրբ Բարթողոմէոս առաքեալներ Հայոց հաւատքի առաջին լուսաւորիչներն են. Սուրբ Գրիգոր Լուսաւորիչ՝ ազգի երկրորդ լուսաւորիչը. Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոց՝ Սուրբ Գիրքի եւ լեզուի երրորդ լուսաւորիչը, իսկ Սուրբ Գրիգոր Տաթեւացի՝ աստուածաբանութեան չորրորդ լուսաւորիչը։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մօտաւորապէս հինգ-վեց տարիներ առաջ կը բարձրաձայնէինք, թէ մարդկութեան քով ընթերցելու սէրը պակսած է. գրեթէ ո՛չ ոք գիրք ու թերթ կը կարդայ. այս մէկը վստահաբար ահազանգ մըն էր, որ հարցականի տակ կը դնէր նաեւ տպագրութեան եւ մամուլի ապագայ ընթացքը, սակայն, այսօր կու գանք այդ հաստատումը փոխելու:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ո՞վ է քահանան, ո՞վ է հովիւը. ամենէն կարեւոր հարցումն է ասիկա, քանի որ որոշադրիչ նշանակութիւն ունի քահանային համար ինքնաճանաչման տեսակէտէն. ինքնաճանաչում՝ ո՛չ սոսկ որպէս անձ, անհատ, այլ որպէս «քահանա՛յ», իր առաքելութեան, իր կոչումին, իր պաշտօններուն եւ հոգեւոր պատասխանատուութեան յարաբերաբար։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մի քանի օրեր առաջ ծանօթ մը խօսակցութեան պահուն հարց տուաւ, թէ ինչո՞ւ համար մինչեւ այսօր «գիրք» մը չեմ հրատարակած՝ նկատի ունենալով, որ գրի առած եմ աւելի քան 1200 յօդուած։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ազատութիւն»ը մարդկային արժանապատուութեան բնական մէկ հետեւանքն է։ Աստուած մարդը իմացական արարած ստեղծեց, տալով անոր արժանապատուութիւնը անձի մը՝ որ օժտուած է նախաձեռնութեամբ եւ իր գործերուն տիրապետութեամբ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Աշխարհի մէջ գոյութիւն ունին զանազան զգացումներ, որոնք իրենց տարբերութիւններով մարդուն կու տան ուրախութիւն կամ տխրութիւն, սակայն, կայ զգացում մը, որ անոնց մէջ ամենէն տարօրինակն ու հարցականը կը թուի ըլլալ. զգացում՝ որ անորոշութեան մէջէն կը ստեղծուի եւ այդ անորոշութեան կը մատնէ մարդը. զգացում՝ որ համամարդկային է՝ մտահոգութիւնը:
