ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ապրահամ Լինքըն դպրոցը կը դնէ երկու ծայրայեղութիւններու վրայ. ան իր նամակին երկրորդ տողին մէջ կ՚ըսէ. «Այս մէկը (դպրոց յաճախելը) արկածախնդրութիւն է, որ զինք կրնայ տանիլ ցամաքամասերէն այն կողմ»:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Սուրբ Գիրքի մէջ իբրեւ նշանակութիւն կամ այլաբանութիւն գործածուած են զանազան բառեր։ «Առիւծ»ը յաճախ գործածուած է իր այլաբանական նշանակութեամբ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Համամարդկային գրականութեան մէջ կան գոհարներ, որոնք հակառակ ժամանակի հնութեան՝ հրաշալի կերպով կը շարունակեն մնալ անժամանակավրէպ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բարոյական գերազանց սկզբունքներ կան՝ որոնք միջավայր չունին՝ տիեզերական եւ համատարած են անոնք, ժամանակ չունին՝ յաւիտենական, անժամանակ են անոնք։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ինչպէս գիտենք, Թուրքիա հայոց դէմ գործուող անարդարութիւններուն դիմաց մնաց անտարբեր եւ, անշուշտ, լաւապէս կը գիտակցինք, թէ այդ անտարբերութիւնը Գերմանիոյ քաղաքական շահերը պաշտպանելու համար էր, սակայն, Խատիսեանի իսկ վկայութեամբ Պոլսոյ գերման դեսպանը համամիտ չէր այդ անտարբերութեան։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Տրդատ թագաւոր՝ Հայոց թագաւորը Արշակունի ցեղէ, որդին է Խոսրով Ա.-ի։ Երբ հայրը Խոսրով Ա. Սպաննուեցաւ, դեռ մանուկ էր Տրդատ եւ իր քոյրը Խոսրովիդուխտ եւ Արտաւազդ Մանդակունի, խորհելով որ մի գուցէ վտանգուի ամբողջ արքունական տունը, Տրդատը Կեսարիա փախցուց։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Եթէ թերթատենք մեր ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթի հին թիւերը, պիտի տեսնենք, թէ օրուան մամուլը ինչքան կարեւորութիւն տուած է Խատիսեանին Պոլիս կատարած այցելութեան եւ իրապէս ալ Խատիսեանի ամենէն կարեւոր առաքելութիւններէն մէկը թուրք մեծաւորներու կատարած իր այցելութիւններն էին:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մի քանի օրէ ի վեր մեր հայ թերթերուն մէջ ծանուցում մը կը տեսնուի՝ կղզեբնակ ընթերցողներու ուղեալ։ Հոն կը ծանուցուի, որ հայ թերթ կարելի է գտնել որոշ կրպակներու մօտ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Խատիսեանը հայոց պատմութեան մէջ կարեւոր դերակատարութիւն ունեցած է. անոր ամենէն կարեւոր ձեռքբերումներէն մին Մայիս 28-ի անկախութեան հռչակումն է. իր յայտարարութեամբ ու շնորհիւ էր, որ Հայաստան առաջին անգամ կը ստանար Ազատութիւն եւ Անկախութիւն սահմանումները՝ որուն երազը ունէր հայ ժողովուրդը դարեր շարունակ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔՀՆՅ. ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հայկական ուրոյն տառեր ունենալու պահանջքը անհրաժեշտութիւն մըն էր հայ ժողովուրդին հոգեւոր կորովին՝ ինքնաբաւ ըլլալու ներքին իղձին եւ հաւատքին։
Ուստի, Սուրբ Սահակ Ա. Պարթեւ եւ Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոց եւ անոնց յաջորդող հայրապետներու եւ հսկաներու ամբողջ խումբ մը՝ ազգին հոգեւոր եւ մտաւոր կորովին առաջնորդները եղան։ Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոց՝ պատմական այս հսկայական անձնաւորութիւնը, եղաւ այս փաղանգի անձնուրացութեան տիպարը։
