Հարթակ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մեր պատմութեան ամենէն մթոտ ժամանակաշրջաններէն մէկն է որ կ՚ապրինք: 

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Ամէն անգամ, որ փողոցներու մէջ ցուցարարներ տեսնեմ, կամ հանդիպիմ, կամ այդ մասին կարդամ եւ լսեմ, անպայման ողորմած հօրս այս մասին իր օրինակելի պատումները կը վերյիշեմ: Հայրս, մեզի զանազան առիթներով եւ հպարտօրէն պատմած էր, թէ «Ֆրանսան, երբ Իսքէնտէրունը Թուրքիոյ յանձնեց...»:

ՂԱՍԱՆ ՔԱՆԱՖԱՆԻ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մուհամմատ Ալի Աքպարը աղքատ մըն է, Օմանի արեւմտեան թաղամասի «Իպխա» գիւղէն. թուխ ու նիհար երիտասարդ մը, որու աչքերուն մէջ իղձեր կան, սակայն չի՛ գիտեր ինչպէս սկսի: Ճիշդ է, որ ան աղքատ էր, սակայն ի՞նչ կը նշանակէ աղքատութիւնը մարդու մը, որ բացի անկէ ուրիշ բան չէ տեսած իր կեանքին մէջ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այսօր գաղտնիք չէ, որ գիրք եւ թերթ հրատարակելը դարձած են ահագին դժուար իրողութիւններ: Առաւել եւս դժուարացած է օրաթերթ հրատարակելը՝ այն ալ տպագիր: 

ՍԵՒԱՆ ՍԵՄԷՐՃԵԱՆ

«Հին ժամանակներուն, առասպել մը բերանացի փոխանցող իւրաքանչիւր պատմող անպայման բան մը կ՚աւելցնէր անոր վրայ եւ այդ պատճառով ալ չափազանցուած կ՚ըլլան բոլոր առասպելները», Հայոց պատմութեան դասը սորված պահուն բարձրաձայն կարդաց տղաս։ 

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Մերձաւոր Արեւելքի իրադարձութիւնները արդէն իսկ յստակ ցոյց կու տան, որ Կազզէի մէջ հաստատուած հրադադարէն ետք կարեւոր փուլ մը պիտի սկսի Լիբանանի պարագային։

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Ինքնավիպապաշտացում եւ տրամայացում.- Մարդու ողբերգականութիւնը՝ հաւաքականութեան ու մա՛նաւանդ տիեզերքին հետ, անոր մէջ կը կայանայ որ վերջինս յաւերժ է, իսկ մարդը ոչ, իսկ քանի անձ-մարդու համոզմամբ՝ տիեզերքը ընկալումի պէտք ունի ու այդ իրմով կը կատարուի, ուստի տիեզերական յաւերժութիւնը մարդը սպաննող է։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Այսօր մեր սիրելի ընթերցողներուն կը ներկայացնենք երգահան Շահան Ռ. Պէրպէրեանի մէկ շահեկան գրութեան ամփոփումը, որ օրին ԺԱՄԱՆԱԿ-ի խմբագրութիւնը հրատարակած է, 31 մայիս 1967-ին:

ՂԱՍԱՆ ՔԱՆԱՖԱՆԻ
Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Սիրելի՛ Ահմէտ,
Մասնաւորաբար քեզ ընտրեցի այս նամակին համար, պատճառով մը, որ կրնայ յիմարական թուիլ, սակայն, երէկուընէ սկսեալ մտածումներուս կեդրոնն էր: Մասնաւորաբար քեզ ընտերեցի, որովհետեւ երբ երէկ գիշեր տեսայ զինք, որ կը մահանայ սպիտակ բարձր անկողինին վրայ, յիշեցի, թէ ինչքա՜ն շատ կը գործածէիր մահ բառը, ցոյց տալու համար ծայրայեղութիւն մը: