Արխիւ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Ներկայ ընկերութեան մեծագոյն մասը սկսած է հետաքրքրուիլ «ինչպէս հարստանալ» նիւթով. այսօր համացանցի մէջ տեղադրուած գրութիւններուն ու տեսերիզներուն մեծամասնութիւնը նուիրուած է այդ նիւթին, որովհետեւ ներկայ ընկերութեան մէջ (միշտ այդպէս եղած է, սակայն այս օրերուն առաւելաբար) հաստատուած է այն ճիշդ կարծիքը, որ դրամը վեր է ամէն արժէքներէ եւ ընկերութեան մէջ «տեղ» ունենալու համար շնորհքէն, արժանիքներէն եւ տաղանդէն աւելի կարիքը ունիս այդ դրամին:

Էրտողան Պրիւքսելի շաբաթավերջի եռակողմանի հանդիպման շուրջ տեղեկութիւններ քաղեց Ալիեւէն:
Երեւանի եւ Պաքուի կողմէ երէկ անմիջապէս յստակեցուեցաւ սահմանազատման ապագայ բանակցութիւններու կազմերը:

Հայաստանի ընդդիմութեան «Դիմադրութիւն»ը կը շարունակուի անխափան։ Ընդդիմադիր ցուցարարները այս առաւօտ շրջափակեցին Արտաքին գործոց նախարարութեան շէնքը, ուր ոստիկանութեան ու բողոքաւորներուն միջեւ տեղի ունեցան բախումներ։

Պաքըրգիւղի քաղաքապետութեան եւ Պաքըրգիւղի Մշակոյթի կեդրոնի ու ճեմատան նպաստով այս օրերուն տեղի կ՚ունենայ միջազգային նկարչութեան խառն ցուցահանդէս մը, որ կոչուած է՝ «Եթէ մարդը ուզէ» եւ որ երկրորդն է իր տեսակին մէջ։

Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարք Ամեն. Տ. Սահակ Ս. Արք. Մաշալեան անցեալ շաբաթավերջին հիւրընկալեց «Եոլճու» թատերախումբի վարիչներն ու Լուսաւորիչ դպրաց դաս-երգչախումբի խմբավար Յակոբ Մամիկոնեանը։

Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան հոգեւորականաց դասը շաբաթավերջին համալրուեցաւ երեք նոր կուսակրօնով։ Անթիլիասի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ Մայր տաճարին մէջ, Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսը նախագահեց Ս. Պատարագին, որու ընթացքին տեղի ունեցաւ նորընծաներու ձեռնադրութիւնը։

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

​Եթէ փորձենք արագօրէն վերաքաղ մը ընել մարդկային պատմութիւնը եւ անկէ եզրակացնել, թէ մարդուն անհատական ու հաւաքական զարգացումն ու յառաջդիմութիւնը ինչպէ՞ս իրագործուած են, կը տեսնենք, որ միշտ գիտութիւնն էր հիմնական շարժիչ ուժը այդ զարգացումը ապահովելու համար:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Պոլսահայ գրող Զարուհի Գալէմքեարեան այն եզակի արեւմտահայ գրագիտուհիներէն է, որ Խորհրդային Հայաստանի մէջ գնահատանքի արժանացած է: 1964 թուականին Հայաստանի մէջ նշուած է անոր ծննդեան 90-ամեակը։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

«Եթէ սիրես, բայց սիրոյդ խենթ չդառնաս».
Ամենէն վտանգաւոր կիրքերէն մէկը սէրը ինքն է, որ պատմութեան ընթացքին պատճառ եղած է բազմաթիւ աղէտներու, որովհետեւ սէրը աւելի անզուսպ ու անիշխելի զգացում մըն է՝ քան միւս բոլոր զգացումները, ինչ որ մարդ արարած կրնայ ունենալ: