Հարթակ

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ

​Մատլէն Գարայակոբեանը ծնած է Թուրքիա: 1980 թուականին եկած է Ժընեւ, Զուիցերիա: Երբ հարցուցի իրեն, թէ ինչո՞ւ ձգեց Թուրքիան, ան պատասխանեց. «Աւելի լաւ կեանք մը ունենալու համար»:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Նորութիւն մը ըսած պիտի չըլլամ, եթէ շեշտեմ այն միտքը, որ այսօրուան նիւթին ընդհանուր վերնագիրն է։ Այսինքն Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու համար այսօրուան գերխնդիրը Իրանի միջուկային ծրագրի իրականացման «վախ»ը չէ, ոչ ալ ուրանիումի չափաքանակի ամէնօրեայ աճը, որ ըստ արեւմուտքին, բայց մասնաւորապէս՝ ԱՄՆ-ին, Իրանը պիտի մօտեցնէ կորիզային զէնք ունենալու։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Այն ինչ որ կը կատարուի Լիբանանի մէջ, վերջին տարիներու դէպքերուն վերջին «աքորտ»ն է։ Ուրեմն, ընթերցողներուս յիշեցնեմ, որ նախքան Թայունէ շրջանի զինեալ բախումները՝ հարցերը դրուած էին քաղաքական հարթակին վրայ։

ԶԱՐՄԻՆԷ Գ․ ՊՕՂՈՍԵԱՆ

Այս տարուայ հայրենիք մեր այցելութիւնը - սեպտեմբեր 23-էն մինչեւ հոկտեմբեր 12 - շա՜տ տարբեր բնոյթ ունէր։ Տխուր, միաժամանակ ե՛ւ սպասողակա՛ն։
Տխուր՝ որովհետեւ մեր ժամանումի թուականէն շաբաթ մը առաջ կորսնցուցած էինք համավարակի զոհ դարձած հարազատ մը։ 

Արաբերէնէ թարգմանեց՝
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ

Ցուլը առանց պատճառի բարկացաւ եւ փորձեց հարուածել կով մը, իշուկ մը, ոչխար մը, նիհարակազմ, սեւ կատու մը եւ իր կարմիր կատարով յոխորտացող աքլոր մը, բայց անոնք իրենց ամբողջ զօրութեամբ վազեցին, փախան եւ հեռացան իրմէ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ժամանակաշրջանը որ կ՚ապրինք, այնպիսի արագութեամբ փոփոխութիւններու կ՚ենթարկուի, որ շատ յաճախ կատարուած փոփոխութեան մը տակաւին չվարժուած, արդէն կը հիննայ եւ անոր կու գայ փոխարինելու նորը:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վերջերս Երեւանի եկեղեցիներէն մէկուն մէջ Պսակի արարողութեան մը մասնակցեցայ:
«Սովորութեան» համաձայն՝ մինչեւ փեսային ու հարսին եկեղեցի գալը, եկեղեցին վերածուած էր ժամադրավայրի մը, ուր երկար ժամանակ զիրար չտեսնող մարդիկ, այդ ուրախ առիթով մէկ մէկու քով հաւաքուած էին եւ ի՜նչ բաներու մասին ըսես՝ կը խօսէին:

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Հիմա կը ցուցնէ հաւատքին պտուղը՝ ըսելով.
Խօսք. «Ես որպէս լոյս եկայ աշխարհ» (Յհ 12.46):

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Տեսանելի է: Ուրախ չենք, որովհետեւ... անէ՛ծք չար սատանային... ազգովին տխուր ենք:
Նախապէս ամէն առիթներով այս մասին խօսած եւ արտայայտած եմ: Բացառութիւններու մասին չէ խօսքս: 

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

«Ես ոչինչ ունէի, երբ առաջին անգամ Ամերիկա ոտք դրի... ո՛չ մէկ բան, ո՛չ մէկ ուղղութիւն եւ ոչ մէկ ճանապարհ, եղան պահեր, երբ առանձինս քալեցի ու վիճակիս վրայ լացի...»։ Ահա՛, այս բառերով կ՚արտայայտուի Հրայր Զաքարեան, որ հակառակ անցուցած դժուար օրերուն, ի վերջոյ կարողացած է ոչ միայն իրեն համար ապահով երդիք մը կերտել, այլ նաեւ դառնալ հայ երգի ջատագովներէն մին։