ԻՐԱՎԻՃԱԿԻ ԳՆԱՀԱՏԱԿԱՆ
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ
Մուրճը կրնայ օգտակար գործիք մը ըլլալ, երբ մարդիկ մեխ կը խփեն կամ, օրինակ, քանդակ կը կերտեն: Բայց, երբ մուրճը կը յայտնուի հանրահաւաքի մէջ՝ որպէս որոշակի քաղաքական գործելակերպի խորհրդանիշ, սա կը նշանակէ միայն բան մը. երկրի քաղաքացիները կը բաժնուին երկու մասի՝ անոնք, որոնք կը խփեն մարդոց գլխուն (թող ըլլայ փոխաբերական իմաստով) եւ անոնք, որոնց գլխուն պէտք է խփել: