Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. ներկայիս կարծէք ֆիզիքականին՝ մարմինին պահանջները գերիշխող դարձած են: Աստուածաշունչը այս մասին որեւէ բան կ՚ըսէ՞:
Պատասխան. անշուշտ կ՚ըսէ: Սուրբ Պօղոս առաքեալ Հռոմայեցիներուն ուղղած իր նամակին 8-րդ գլուխին առաջին բաժինին մէջ կը խօսի հոգիով ապրուած կեանքի մասին, ուր հետեւեալ արտայայտութիւնները կ՚ունենայ.
Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Խօսք. «Զատիկի տօնի նախօրեակին, Յիսուս գիտնալով թէ հասած է Իր ժամը» (Յհ 13.1):
Մեկնութիւն. միւս աւետարանիչները Բաղարջակերացի օրէն առաջ կ՚ըսեն, իսկ ասիկա Զատիկէն առաջ:
Հայկական սփիւռքի խորհրդանշական դէմքերէն մին է Կիրակոս Գույումճեան, որ բազմակողմանի գործունէութիւն կը ծաւալէ, հանդէս գալով նաեւ մտաւոր արտադրութեամբ։ Վերջերս իր մասին Ահարոն Շխրտմեանի ստորագրութեամբ, Պէյրութի «Ազդակ» օրաթերթին մէջ լոյս տեսաւ յօդուած մը, որ որոշ յապաւումներով կը ներկայացնենք ստորեւ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Սփիւռքահայերու շարքին կայ հատուած մը, որուն սէրը առ Հայաստան անմեռ-անմար է։ Այդ սերունդի ներկայացուցիչներէն բազմաթիւներ, ինչպէս այսօրուան խօսակիցս՝ տքթ. Վաչէ Վասիլեան, երախտաշատ են այն Հայաստանին հանդէպ, որ ո՛չ միայն իրենց հոգին սնուցանեց, այլեւ իրենց առջեւ բացաւ յաջողութեան ճանապարհներ։
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Բազմաթիւ լրատուական աղբիւրներ վերջերս գրեցին Հայաստանը եւ նոյնիսկ տարածաշրջանը ցնցած իրադարձութիւններուն մասին։ Անշուշտ, խօսքը կը վերաբերի անցեալ չորեքշաբթի տեղի ունեցած բաւականին բարդ եւ մտահոգիչ դէպքերուն, որոնց հետեւանքով երկու կողմերը՝ Հայաստան եւ Ատրպէյճան տուին բազմաթիւ զոհեր։
ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ
Բացառիկ տօն մըն է այս Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներուն յատուկ, պատուաբեր տօն մը յիրաւի, երբ աշխարհի ամենէն բազմազբաղ երկիրը օր մը կը յատկացնէ Գոհաբանելու զԱստուած եւ շնորհակալութիւն յայտնելու Իր բոլոր բարիքներուն համար։ Պատիւ ամերիկացի մօտաւոր անցեալի նախագահներուն իրենց բացառիկ նկատառումին համար։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
2003 թուական: Այդ տարիներուն ուսանող էի Մեծի Տանն Կիլիկիոյ դպրեվանքէն ներս: Ուսանողներուն մէջ օր մը շշուկ բարձրացաւ, թէ Պոլիսէն հայր սուրբ մը եւ մի քանի ուրիշ անձեր որպէս ուսանող դպրեվանք պիտի գան:
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Մանուկ էի: Կը նստէի մեծ մօրս ծունկերուն քով, երբ ան Աստուածաշունչը կը թերթէր: Դէմքին ծալքերուն շարժումը կը տեսնէի, երբեմն՝ ժպիտը աչքերուն մէջ, երբեմն՝ խոր մտածկոտութիւն մը կը համակէր զայն:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Ճշմարտութեան մասին միշտ գրուած է, կը գրուի եւ տակաւին պիտի շարունակուի գրուիլ, այնքան ատեն որ մարդուն ձեռքին մէջ գրիչը կը շարժի: Այսօր, բնագիրին հաւատարիմ մնալով, մեր ընթերցողներու ուշադրութեան կը յանձնենք Ստեփան Շահպազի մէկ շահեկան եւ իմաստալից գրութիւնը՝ «Ճշմարտութիւնը» խորագիրով, որ լոյս տեսած է «Նայիրի» ազգային-գրական շաբաթաթերթին մէջ (ԺԱ. տարի, թիւ 31), Պէյրութ 1963, էջ 1, 8:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Լիբանանահայ երիտասարդ բեմադրիչ Գարոլ Հաճեանի պատրաստած տեսաժապաւէնը արժանացաւ մեծ ուշադրութեան եւ ներկայացուեցաւ Աւստրալիոյ մէջ «Լիբանանեան ֆիլմերու փառատօն»ին։ Այս առիթով Գարոլ Հաճեանին հետ ունեցանք հեռավար դրութեամբ հարցազրոյց մը, որուն սղագրութիւնը կը ներկայացնենք ստորեւ։
